بازیابی هویت آرمان شهر ایرانی

شهر در کله کالبدی دگر زیست است در کنار روح پایدار فضای زندگی بشر که در طول حیات خود تکامل همیشگی داشته است. مفهوم شهر فراتر از کالبد ظاهری آن است و به داستان منحصر به فرد خود در هر شهر می انجامد. امروزه ظهور موضوعات جدید نظیر بستر ارائه خدمات دولت الکترونیک، موجبات خلق فضایی جدید به نام فضای مجازی کرده است. در این میان مرزهای کالبدی همچون برج و باروهای گذشته از میان رفته و دهکده جهانی را بوجود آورده است. شهر فردا متأثر از این دنیای مجازی است اما خصوصیاتی در شهر وجود دارد که باعث تمایز آشکار و ماندگاری بسیاری از مفاهیم زندگی اجتماعی در قالب شهرها می گردد. ممکن است در شهر فردا خرید و فروش، تحصیلات، ارائه خدمات و فعالیت هایی از این دست بتواند در فضای مجازی صورت پذیرد اما درک با تماس حواس پنج گانه به صورت مستقیم هرگز در این فضاها تحقق نمی یابد. بنابراین بایستی اصولی را در شهر فردا جست که با تکیه بر پشتوانه سنت بتواند چاسخگوی نیاز فردا باشد. رموزی که شاید بتوان مفاهیمی مانند شانیت بخشیدن فضا (فرهنگ احترام در معماری)، را در ارتباط با آن آرمان شهر بیان داشت. الگوهایی که بازشناسی و انطباق راهبردی طراحی شهری را متأثر می سازد. باری، با وجود نظام های اجتماعی سیاسی مختلف در کنار دستگاه های فلسفی و هنجاری پیچیده، پیوند معماری و شهرسازی سنتی ایرانی با مولفه های اسلامی، منجر به ساختاری شهری شده است که متعالی زیستن انسان را محقق می سازد. با مشاهده دهه اخیر، افت فرهنگ احترام به انسانیت در غالب بافت شهری ناهمگون و به دور از تعلقات حسی، همان هویت از دست رفته شهر ما است. آرمان شهر ایرانی بامولفه های اصیل خود توام با عدالت و بینش جهانی، به منزله عالی ترین آرمان جامعه بشری، این گمشده خود را باز می یابد.

کلیدواژه ها:

هویت شهر ایرانی ، آرمان شهرف شهر فردا ، احترام در معماری ، شهرمجازی