بررسی تأثیر روانگرایی خاک بر عملکرد لرزه ای پی های عمیق

استفاده از پی های عمیق (شمع ها) در طی دهه اخیر، افزایش قابل توجهی در سواحل ماسه ای کشور که غالباً دارای ساختارخاک دانه ای اشباع هستند، پیدا کرده است. تنش های زلزله در مناطقی با چنین ساختار خاک موجب افزایش فشار آبمنفذی و کاهش مقاومت خاک و در نهایت ایجاد حالت روانگرایی در خاک می گردد که اثرات مخرب و پرهزینه ای را برروی پی های عمیق خواهد گذاشت. با توجه به اهمیت این موضوع، در این مقاله ابتدا با مدلسازی حالت روانگرایی برایپروفیل خاک با اعمال زلزله سال 1369 منجیل استان گیلان بر طبق مدل رفتاری فین، رفتار یک تک شمع مدلسازیشده بر اساس مدل رفتاری الاستیک شامل میزان جابجایی افقی و همچنین لنگرهای خمشی وارده به شمع در حالت اتصالسر آزاد مورد بررسی قرار گرفت. سپس با گیردارنمودن اتصال سر شمع، مجدداً میزان جابجایی افقی و همچنین لنگرهایخمشی وارده به شمع مورد تحلیل قرار گرفت. مقایسه نتایج این دو حالت نشان می دهند که گیردار نمودن سر شمع، بیشتربر نقاط بالایی شمع تأثیر داشته و نواحی انتهایی شمع، بیشتر تحت تأثیر رفتار و عملکرد خاک اطراف شمع قرار دارند.

کلیدواژه ها:

شمع ، روانگرایی ، جابجایی افقی ، لنگر خمشی ، اتصال سر شمع