تخریب جنگل مؤثر در آلودگی محیط زیست، فراموش شده در قوانین

تحقیقات و پژوهش ها حکایت از آن دارد که عناصر متعددی در آلوده شدن محیط زیست نقش دارند و نقش عوامل متفاوتاست. اما عاملی که در میزان تاثیر تمامی عوامل دخیل است عامل انسانی است. هیچ عنصر آلاینده ای یافت نمی شود کهانسان بر آن تاثیر گذار نباشد. برخی از عوامل حاصل فعل انسانی و برخی حاصل ترک فعل انسانهاست به همین دلیلقانونگذاران سعی دارند تا با وضع قوانین موضوعه، رفتار انسان را به گونه ای مدیریت نمایند که حاصل عملکرد آنها کمترینمیزان آلودگی را ایجاد نماید.یکی از مهمترین عناصر کاهنده و تعدیل کننده آلاینده ها جنگل ها هستند که دخالت انسان در آن می تواند میزاناثرگذاریش بر سلامت محیط زیست را به میزان قابل توجهی تغییر دهد. توسعه جنگل، کارآمدی آن را در کاهش آلاینده ها،افزایش و تخریب جنگل توان آن را در کنترل آلاینده ها، کاهش می دهد. از طرف دیگر انسان عامل اصلی توسعه یاتخریب جنگل ها می باشد بنابراین قانون کارآمد می تواند توسعه جنگل را سرعت بخشد یا اینکه زمینه های تخریب رافراهم گرداند. آنچه که از بررسی قوانین ایران و جهان حاصل می شود این است که حقوق بین الملل حقوق محیط زیستتوسعه جنگل را هدفگذاری نموده است اما قوانین ایران پاسخگوی نیازهای کنونی جامعه نمی باشد و از کارآمدی لازم برایپیشگیری از تخریب و بازدارندگی برخودار نیست و به هنگام سازی آن ضرورت کشور است.

کلیدواژه ها:

آلودگی محیط زیست ، عنصر آلاینده ، فعل انسانی ، تخریب جنگل ، حقوق محیط زیست