امکان استقرار گونه Anabasis annua در پسماندهای ناشی از فرآوری سنگ آهن به منظور گیاه پالایی (مطالعه موردی: شرکت سنگ آهن مرکزی ایران- بافق)

پوشش گیاهی مهمترین عامل تأثیر گذار بر پایداری و تعادل اکوسیستم های طبیعی است. ارزیابی استقرار پوشش گیاهی از ضروریات برنامه های زیست محیطی به منظور انجام فرآیند گیاهی پالایی می باشد. این تحقیق به منظور بررسی امکان استقرار گونه Anabasis annua در پسماندهای ناشی از فرآوری سنگ آهن در منطقه بیابانی بافق انجام گردید. بذور جمع آوری شده از مراتع حاشیه بافق در پسماندهای فراری سنگ آهن کاشته شد. گونه های سبز شده و به مرحله بذردهی رسیده در دو نوبت شمارش گردیده و دادههای حاصل در نرم افزار Excel و SPSS دسته بندی و آنالیز گردید. نتایج نشان داد در مجموع بیش از 90 درصد بذرهای کاشته شده گونه Anabasis anmua در پسماندهای کارخانه فرآوری سنگ آهن در بافق سبز شده و از میان بذرهای سبز شده بیش از 97 درصد بوتههای حاصل به مرحله گلدهی و تکثیر رسید. با توجه به استقرار مناسب گونه مذکور پیشنهاد می گردد عوامل مؤثردر استقرار و پراکنش و همچنین قابلیت گیاه پالایی گونه A.anmua در پسماندهای ناشی از فرآوری سنگ آهن مورد مطالعه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

استقرار ، بافق ، پسماند ، گیاه پالایی ، Anabasis annua