طراحی شهری همسو یا در تقابل ایجاد احساس امنیت در فردنمونه موردی شهر دزفول

بشر در طول اعصار و قرون، همیشه در پی اتخاذ تدابیری جهت مبارزه با پدیده ی بزه و ناهنجاری اجتماعی و پیشگیری از وقوع آن بوده است. یکی از راهبردهای مهم پیشگیرانه از جرم و ایجاد امنیت روانی در محیط شهری، پیشگیری از طریق معماری شهری و طراحی محیطی است،طراحی مناسب و کاربردی مؤثر از فضا و محیطساخته شده که منجر به کاهش فرصت های مجرمانه، ترس از جرم و بهبود کیفیت زندگی و موجب امنیت روانی در محیط می شود.. مفهوم امنیت اجتماعی و احساسامنیت شهروندان را میتوان به عنوان عنصری کلیدی در جهت دستیابی به شهری آرمانی و دور از آسیب های شهری و کجروی های اجتماعی تلقی نمود. در حقیقتاحساس عدم امنیت مانعی جدی در برابر فعالیت های اجتماعی شهروندان به ویژه در مکان های خاص خواهد شد که خود از یک سو موجب تداوم و تشدید ناهنجاریهای اجتماعی می گردد و از سوی دیگر تنزل ارزش های هویتی و کاهش سرمایه ی اجتماعی خواهد گردید. لذا بررسی و شناسایی عوامل تاثیر گذار در این راستا ازاهمیت بسزایی برخوردار است .در این مقاله ابتدا از طریق مطالعات کتابخانه ای و اسنادی به دسته بندی عوامل موثر در شکل گیری احساس عدم امنیت در فضای شهری پرداخته شده است و سپس از طریق مشاهده میدانی به شناسایی مهمترین این عوامل در فضاهای شهری شهر دزفول در بخش های مختلف پرداخته شده است و در انتها چند راهکار برای حل این معضل ارایه شده است

کلیدواژه ها:

فضای شهری ، امنیت ، آسیب های شهری ، دزفول