پترولوژی و ژئوشیمی سنگهای گرانیتوئیدی بعد از ا ئوسن در جنوب روستای فوداز(شرق اصفهان)

توده گرانیتوئیدی فوداز در 122کیلومتری شرق اصفهان( ناحیه کوهپایه) واقع است. این ناحیه بخشی از کمربنده آتشفشانی- رسوبی ارومیه- دختر می باشد. این پلوتون با سن بعد از ائوسن(احتمالا الیگوسن) به داخل سنگهای کربناتی کرتاسه و آتشفشانی ائوسن نفوذ کرده است و در تماس با سنگ های کربناتی در قسمت های باعث اسکارن زایی گردیده است. کانی های اصلی تشکیل دهنده این توده شامل: پلاژیوکلاز و فلدسپار آلکالن همراه با کوارتز می باشد و کانی فرومنیزین اصلی آن آمفیبول است. پلاژیوکلازها دارای ترکیب آندزین بوده و در تعدادی منطقه بندی شیمیایی نشان می دهند. بیشتر آمفیبول ها در گروه هورنبلند و انواع اکتینولیتی شده قرار دارند. مهمترین ویژگی گرانیتویید بافت گرانولار و وجود انکلاوهای میکروگرانولار مافیکی می باشد.دایک های مافیکی این توده را قطع کرده اند. بررسی های ژئوشیمیایی نشان می دهند که ماگمای مادر مجموعه گرانیتوئیدی منطقه از نوع I ، کالکوآلکالن و گروه منیزیمی بوده، همچنین از نظر درجه اشباع از آلومینیوم(ASI)، متاآلومین محسوب می شود.غنی شدگی LREEs در مقایسه با HREEs، بالا بودن نسبت LILE/HFSE و آنومالی نسبتا ضعیف منفی Euدر نمونه های منطقه، از نشانه های سنگ های مربوط به فرورانش است. با توجه به نمودار های تعیین جایگاه تکتونیکی و آنومالی منفی Nb، توده نفوذی فوداز از نظر محیط تکتونیکی متعلق به محیط فرورانش در یک حاشیه فعال قاره ای می باشد. احتمالا گرانیتویید فوداز طی فرایندهای فرورانش نئوتتیس به زیر ورقه ایران مرکزی تشکیل شده است.

کلیدواژه ها:

گرانیت تیپ I ، الیگوسن ، کالکآلکالن ، تکتونیکی ، ارومیه-دختر ، اصفهان ، فوداز