بررسی علل خوردگی درز جوش لوله های انتقال آب دریا از جنس فولاد با پوشش سیمانی پتروشیمی بندرامام

سال انتشار: 1382
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 3,955

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

INCC08_062

تاریخ نمایه سازی: 16 مرداد 1386

چکیده مقاله:

لوله های آب د ریا از فولاد معمولی (A283Gr.C or A53Gr.B) همراه با پوشش بوده که این پوشش بسته به طراحی می تواند سیمانی، پلی اتیلن و یا لاستیکی باشد . با توجه به کاربرد، دما و SMAW در فرآیند جوشکاری E-6010 فشار طراحی، جوشکاری این خطوط معمولاً با الکترود جهت پاس اول و الکترود E-7018 در پاس های پرکننده می باشد . خوردگی درز جوش لوله های انتقال آب دریا فقط زمانی که پوشش داخلی سیمانی باشد، به وجود می آید پوشش های پلی اتیلن و لاستیکی به دلیل جدایش کامل آب دریا از سطح لوله دچار این نوع خوردگی نمی گردند . پوشش سیمانی به دلیل نفوذ رطوبت از آن و تماس رطوبت آب دریا با سطح لوله دچار خوردگی در منطقه جوش می گردد . از کار افتادگی خطوط ارتباطی باعث توقف های اضطراری واحدهای عملیاتی می گردد که برای راه اندازی مجدد با توجه به نوع پوشش داخلی ( تزریق سیمان ) و نیاز به کیورینگ حداقل ٧٢ ساعت برای رفع نشتی ، خط لوله از سرویس خارج می گردد ، که مطابق آن واحدهای عملیاتی مربوطه نیز از سرویس عملیاتی خارج می شوند . براساس آزمایشات انجام گرفته ( میکروسکوپی، پلاریزاسیون، . ..) خطوط جوشکاری شده با این الکترودها زمانی که در محیط آب دریا قرار می گیرند با لوله مانند دو فلز غی ر همجنس عمل می نمایند . معمولاً فلز ( لو له ) کاتدی عمل می نماید ( خوردگی آن کم است ) به علت وجود جریان الکتریکی بین خط جوش و لوله این خوردگی از نوع الکتروشیمیایی می باشد . یکی ازعوامل مهم در این خوردگی وجود نسبت سطحی نامناسب مشتمل بر کاتد بزرگ ( لوله ) و آند کوچک ( خط جوش ) است .

نویسندگان

بابک رسولی

کارشناس ارشدخوردگی، خدمات بازرسی فنی RWTUV

فرزام

استاد، دانشگاه صنعت نفت

ندا طافی

تحقیق وتوسعه پتروشیمی بندرامام