تبیین جایگاه افراد کمتوان جسمی در معماری مسکونی ایرانی (بررسی ضوابط و مقررات)

در حال حاضر سهولت دسترسی و طراحی همه جانبه موردتوجه همگان است و در پی آن درایران نیز در سالهای اخیر اقداماتی درجهت بهبود شرایط حضورافراد کمتوان جسمی درجامعه انجام گرفته است. اما بهدلیل ناکارآمدی و غیراصولیبودن، این اقدامات نتوانسته تاثیر چشمگیری دربستر جامعه جهت حضورافراد مذکور را فراهم نماید. لذا دراین تحقیق به دنبال آسیبشناسی اقدامات صورتگرفته بانگاه کمی و کیفی بوده و درنهایت با واکاوی وبازخوانی مجددشرایط و نیازهای افراد کمتوان جسمی جهت رشد و ارتباط، گزینه های موثر بررسی واعلام میگردد. درنهایت اولویتبندی موارد مورد نیاز به اصلاح جهت افراد کمتوان در معابر، ابنیه با کاربری عمومی و خصوصی در شرایط کنونی ایران بررسی می- شود.

کلیدواژه ها:

کمتوان جسمی ، ضوابط و مقررات ، محیط ، معماری مسکونی ، مناسب سازی