اهمیت الگوسازی نوین درمعماری مسکونی با بهره گیری ازعناصرمعماری سنتی

بدون شک خانه تاثیرات گسترده ای برشخصیت زندگی تفکر و سلامت انسان میگذارد و نخستین حضور انسان درفضای معماری درمحیط سکونت خود می باشد این مکان هنوز هم بزرگترین و گسترده ترین بستر تحقق زندگی است لیکن درگذر انسان اززندگی سنتی به صنعتی و به دلیل عدم توجه به بستر شکل گیری طبیعتی که درآن ساخت وس از انجام گرفته مسکن های امروزی چون گذشته سبب اسایش خاطر نمی شوند بلکه خود محرکی برای سلب اسایش تلقی میگردد لذا می بایست طراحی و الگوسازی مناسب برای مسکن های امروزی بیشتر موردتوجه هنر معماری قرارگیرد ازانجاکه درمعماری اصیل ایرانی اسلامی حفظ محیط زیست ازجایگاه والایی برخوردار است و درمعماری خانه های قدیمی متناسب با شرایط روز سعی شده فرهنگ ایرانی و اسلامی باهم تلفیق شود منبعی الهم بخش برای الگوسازی وطراحی مسکن به شمار می آید بادرنظر گرن عناصری مثل حریم که هم درفرهنگ ایرانی وهم ازتعالیم اسلامی نشات میگریرد و بکارگیری اصول معماری پایدار که درعین بهره یگری ازامکانات خوب کمترین صدمه را به طبیعت وارد می کند و درمعماری مسکن رعایت میشدند پایگاه خوبی برای الهام گیری است شایسته است بابهره گیری ازمعماری سنتی و سازگارساختن آن باشرایط امروزی اصالت ایرانی و ارامش به خانه ها بازگردانده شود این مقاله درراستای الگوسازی نوین معماری مسکونی بانگاهی به معماری خانه های سنتی مبنی برمعیارهاوارزشهای آن به بررسی بهره گیری ازعناصرمعماری سنتی جهت ارتقای سطح مطلوبیت مسکن های امروزی می پردازد

کلیدواژه ها:

سنتی ، مسکن ، عناصرسنتی ، مفاهیم معماری ، الگوسازی ، طراحی ، بهره گیری