چگونگی شکل گیری شهر وروند شهرنشینی در ایران با تاکید بر تاثیر شهرهای جدیددر توسعه پایدار شهری نمونه موردی شهر اصفهان

پیش بینی ها نشان می دهندکه جمعیت شهری کشور ما در 33 سال آینده به حدود سه برابر افزایش می یابد بنابر این به سطحی معادل سطح موجود شهرها نیاز خواهد بود. تکامل تدریجی سکونتگاههای شهری جدید،از باغشهرها در نخستین دهه قرن حاضر تاشهرهای جدید که در چهارچوب راهبردهای توازن درتوزیع متعادل جمعیت و امکانات کشورها احداث می شوند ، برتنوع و کثرت این شهرها افزوده است. بنابراین با بیان این مسئله در این مقاله ابتدا به تاریخ پیدایش شهرها، تعریف شهر،چگونگی روند شهر نشینی ، نحوه و زمینه شکل گیر ی شهرهای جدید که یکی از مهمترین پدیده های عصر حاضر است پرداخته شده است.در ادامهبه تعریف جامعی از شهرهای جدید و تجارب جهانی شدن شهرهای معاصر اشاره شده . با بیان این تعاریف شهرهای جدید از نظر استقرار از فضا و کارکرد به پنج دسته تقسیم می شود در سه دوره زمانی خاص شکل گرفته اند در پی این مباحث اشاره به دلایل ایجاد شهرهای جدید ایران پس پیروزی انقلاب اسلامی ،موقعیت ،مشخصات و خصوصیات این گونه شهرهادر آن دوران موردمطالعه قرار گرفته است.همچنین به اهداف ، مولفه ها و نگرش های توسعه پایدار در چهارچوب شکل گیری یک شهر پایدار ،توسعه پایدارشهری و تمایز این دو گونه مفهوم و عوامل اثر گذار بر توسعه پایدار شهری اشاره شده است.هدف ازبیان ساختار فضایی شهر اصفهان و منطقه های جدید آن، نشان دادن نقش شهرهای جدید در ایجاد تعادل فضایی ،اشتغال زایی ،خود کفایی و جذب بخشیاز جمعیت و نیز بررسی میزان موفقیت نوشهرها خواهد بود و افزون بر نشان دادن چالش های موجود ،راهکارهایی را برای رفع موانع و مشکلات آنها می باشد

کلیدواژه ها:

شهر نشینی ، شهرهای جدید ، توسعه پایدار ، شهر پایدار ، بهینه سازی