بررسی نقش مدیریت راهبردی منابع درکسب مزیت رقابتی بااحتساب متغیر میانجی به کارگیری خلاقیت و توسعه نوآوری مطالعه موردی: شرکت های انبوه سازی مسکن و ساختمان استان گیلان

امروزه یکی ازچالشهای ااغلب شرکت ها صرفنظر ازاندازه عمر یا نوع صنعت چگونگی کسب مزیت رقابتی درمحیط بسیاررقابتی می باشد زیرامحیطی که شرکت ها درآن به رقابت می پردازند به واسطه ی تغییرات بسیار منبعی ازفرصت ها و تهدیدهاست بنابراین شرکت ها بایستی پرتفولیوی منبع خود را برای پاسخگویی به محرک های بیرونی و ایجادمزیت رقابتی دربرابر رقبا مدیریت کنند پس مدیریت صحیح منابع انسانی مالی و اجتماعی و یکپارچه کردن این منابع برای استفاده ازآنها برای دستیابی به مزیت رقابتی ضروری می باشد البته دراین راستا نبایستی ازبکارگیری خلاقیت و توسعه نواوری به اسانی عبور کرد زیرا خلاقیت و نواوری به عنوان عامل کلیدی موفقیت درمحیطهای بسیارپویا و رقابتی شناخته شده و یافتن شرکت هایی که دراین عرصه ورود نکرده باشند دشوار است هدف پژوهش حاضر بررسی روابط ساختاری بین مدیریت راهبردی منابع و مزیت رقابتی بصورت مستقیم و غیرمستقیم است بدین منظور مدلی طراحی و براساس آن 3فرضیه مطرح شد گرداوری داده ها ازطریق پرسشنامه ای 24سوالی و برمبنای پاسخ های 156 نفر ازمدیران و اعضای هیئت مدیره ی 66شرکت انبوه ساز مسکن و ساختمان انجام شد برای ازمون مدل ازنرم افزار معادلات ساختاری Amosاستفاده شد وپس ازتایید مدلهای اندازه گیری و مدلساختاری کل نتایج حاصل ازتحلیل مسیر نشان داد که مدیریت راهبردی اگرچه بطور مستقیم برکسب مزیت رقابتی تاثیر مستقیم معناداری ندارد اما خلاقیت و نواوری به عنوان یک متغیر میانجی باعث تاثیر مثبت و معنادارمدیریت راهبردی منابع برمزیت رقابتی میگردد

کلیدواژه ها:

مدیریت راهبردی منابع ، مزیت رقابتی ، به کارگیری خلاقیت و توسعه ی نوآوری