مروری بر اساس مهندسی بافت قلب با استفاده از داربست های طبیعی

رویکردهای مهندسی بافت قلبی برای تهیه ی مواد در دو حالت بدون سلول و همچنین با سلول برای بازیابی و ترمیم بطن انفارکتوس شده در قلب و انسجام آن با بافت بدن میزبان بررسی شده اند. در حالیکه داربست های سنتزی در سال های گذشته توجه جامعه ی جراحان را به خود جلب نموده بود، بیومواد جدیدی امروزه با تکیه بر ایده ی استفاده از ماتریکس خارج سلولی حاصل از روش های سلول زدایی درحال ظهور می باشند. بیومواد حاصل از ماتریکس خارج سلولی در سالیان اخیر برای مهندسی بافت قلب و ترمیم بافت بطنی آسیب دیده به صورت منفرد و در ترکیب با مواد دیگر استفاده شده و نتایج مثبتی از آنحاصل شده است. داربستهای بیولوژیک استفاده شده به منظور بازسازی بافت قلبی آسیب دیده، معمولاً خاصیت مکانیکی بالایی نداشته و قابلیت هدایت چند ویژگی مفید تنها با استفاده از یک نوع بافتامکان پذیر نیست؛ لذا جهت بهبود این خصوصیات میتوان با اتخاذ استراتژی مناسبی جهت استفاده از چند ماده ی متفاوت به صورت هدفمند، با توجه به فاکتورهای رشد گوناگونی که در هر بافت یافتمی شود، نسبت به بهبود خواص مکانیکی، الکتریکی و همچنین خواص زیستی داربست مورد نظر اقدام نمود. همچنین با توجه به ویژگی بارز برخی از بیومتریال های بیوپلیمری استفاده شده در مهندسی بافت می توان از خواص مناسب آنها در این زمینه نیز بهره برد. آینده به احتمال زیاد در زمینه ی بیومواد هیبریدی و کامپوزیتی در بازسازی بافت قلبی تحول های شگرفی را تجربه خواهد نمود.

کلیدواژه ها:

مهندسی بافت ، قلب ، داربست هیبریدی ، داربست طبیعی