بررسی تأثیر دوره های خشک شدگی و اشباع بر خاک مدفن زباله شهری ( مطالعه موردی ناحیه کهریزک تهران )

کنترل و دفع مناسب زباله یکی از مشکلات عمده بشر در دنیای توسعه یافته فعلی به شمار میرود تا کنون چند روش بازیافت و دفن در دنیا متداول شده است . ولی بازیافت زباله هزینه زیاد و نیز محدودیتهای تکنولوژی به همراه دارد و با توجه به این محدودیت دفن زباله در حال حاضر نیز به عنوان یک راه حل عمومی شناخته شده است . مدفن مناسب برای زبالهها، محلی است که محیط زیست را در کوتاه و دراز مدت آلوده ننماید و مهمترین مسأله استفاده از روشی است که از ورود شیرابه به محیط زیست جلوگیری و یا آن را کنترل نماید . در این تحقیق کاهش نفوذپذیری لایه آببند مدفن زباله شهری مورد بررسی قرار گرفته است . این معیار بر اساس دو ویژگی اصلی یعنی ترکخوردگی کمتر و خاصیت خود ترمیمی بیشتر به عنوان کارآیی کاربرد این خاکها به لحاظ کاهش نفوذپذیر یا حفظ نفوذناپذیری اولیه مطرح میباشند . لذا بدین منظور از خاکهای منطقه دفن زباله در ناحیه کهریزک تهران نمونهبرداری و کارهای آزمایشگاهی بر اساس به ترتیب شامل آزمایشات فیزیکی، شیمیایی و سپس آزمایش نفوذپذیری انجام گرفته است و در انتها با توجه به مقادیر ASTM استاندارد بدست آمده از دورههای مختلف خشکشدگی- اشباع مقدار نسبت نفوذپذیری محاسبه گردید مقدار نفوذپذیری در انتهای دورههای اول و دوم خشک شدگی – اشباع، به مقدار نفوذپذیری اولیه نمونه و همچنین نفوذپذیری نسبی به عنوان معیار بررسی کارآیی هر خاک به لحاظ کاربرد در لایههای نفوذپذیر در نظر گرفته شده است و هر چه میزان نفوذپذیری نسبی به عدد یک نزدیکتر باشد خاک مربوطه جهت کاربرد در طراحی مدفن مهندسی زباله مناسبتر خواهد بود

کلیدواژه ها:

نفوذپذیری نسبی ، خودترمیمی ، ترکخوردگی ، خشکشدگی ، کهریزکتهران