پتانسیل لرزه زایی گسل های جنوب تهران

در این پژوهش، مطالعات زمین شناسی ساختمانی و زمین ساخت به منظور تعیین جایگاه لرزه زمین ساختی گستره جنوب تهران ، انجام شده است . با شناخت جایگاه و ساز و کار گسل های ناحیه، مطالعات آماری زلزله با نگرشی بر ” رو مرکز “ زمین لرزه های قدیمی و تاریخی، محل مراک ز سطحی زمین لرزه های دستگاهی سده بیستم ، سازوکار و عمق زمین لرزه های دستگاهی، الگوی سیکل لرزه ای، دوره بازگشت زمین لرزه های گذشته و پارامترهای لرزه خیزی انجام و توان لرزه زایی گسل های منطقه با توجه به طول، نوع گسل و تاریخچه لرزه خیزی آن محاسبه شده است . از رابطه میرایی امبرسیز – سیمسون ) (1995 با توجه به توزیع چشمه ها و سیمای کلی لرزه زمینساختی منطقه استفاده شده است . چشمه های بالقوه زمینلرزه پیرامون ناحیه با بیشینه بزرگی بدست آمده حدود 7/0 ، شامل قطعاتی از گسل های جنبا نظیر گسل های : شمال تهران، مشا، پارچین، ایپک و اشتهارد در این پهنه واقع شده اند .