رابطه هوش عاطفی با قدرت تفکر راهبردی مدیران

امروزه ضرورت تجهیز مدیران به قدرت تفکر راهبردی و ارتقای قابلیت ها و شایستگی های فردی و میان فردی که هوش عاطفی نقش عمده ای در آن دارد، در سازمان ها احساس شده است. تا کنون، تحقیقات متعددی درباره تفکر راهبردی و هوش عاطفی جداگانه انجام شده است، در حالی که به نظر می رسد پژوهش تجربی بررسی کننده رابطه میان این دو متغیر، وجود ندارد. بنابراین، هدف این پژوهش بررسی رابطه میان هوش عاطفی و قدرت تفکر راهبردی مدیران ارشد و میانی دفتر مرکزی شرکت مخابرات خراسان رضوی است. بدین منظور، پرسشنامه سنجش هوش عاطفی و قدرت تفکر راهبردی توزیع و تحلیل گردید. نتایج بیانگر رابطه مثبت معنادار میان هر پنج مولفه هوش عاطفی (خودآگاهی، خودتنظیمی، خودانگیزشی، همدلی و مهارت های اجتماعی) با قدرت تفکر راهبردی این مدیران است. یافته‎های تحقیق می‎تواند اثر یکپارچگی و توجه به این دو قابلیت مهم را برای مدیران به عنوان منابع ایجاد کننده مزیت رقابتی روشن سازد.

کلیدواژه ها:

هوش عاطفی ، قدرت تفکر راهبردی ، مدل هوش عاطفی گلمن ، خودتنظیمی