روش شناسی برای ارزیابی پیش بینی قابلیت اطمینان سیستم های برنامه ریزی تولید

از جمله دلایلی که باعث پیچیده تر شدن برنامه ریزی و کنترل تولید می شود پویایی بازارها است. شرکت های تولیدی به منظور مواجهه بااین پیچیدگی سیستم های فناوری اطلاعات را به وجو د آورده اند تا بتوانند از تصمیم گیری در فرآیندهای زمان بندی تفصیلی پشتیبانیکنند. باوجود این، به دلیل این که مدل های برنامه ریزی به شکل منحصر به فردی ایجاد شده اند و به دلیل تغییرات صورت گرفته درسیستم تولید هرگز سازگاری نیافته اند، سیستم های فناوری اطلاعات به کار گرفته شده اغلب پیش بینی قابل اطمینانی از تاریخ هایتحویل ارائه نمی دهند. این مقاله رویکردی را ارائه می دهد که طی آن با شناخت انحرافات موجود بین زمان بندی تولید پیش بینی شده،که از طریق سیستم فناوری اطلاعات به دست می آید، و فرآیندهای تولیدی که در واقعیت مشاهده می شوند بتوان قابلیت اطمینانپیش بینی سیستم های برنامه ریزی تفصیلی را اثبات کرد. این مقاله دلایل به وجود آمدن انحرافات را معرفی می کند و چگونگی تعیینآن ها را توضیح می دهد. رویکرد ارائه شده در این مقاله بیان می کند که چگونه می توان برای شناخت انحرافات تعریف شده از شیوه هایاثباتی مقوله ای و پیوسته استفاده کرد. شاخص کیفی پیش بینی سیستم های برنامه ریزی تفصیلی بر مبنای انحرافات تعیین شده توسعهیافته است. برنامه ریزان تولید علاوه بر ارزیابی کیفیت پیش بینی به دلایل به وجود آمدن انحرافات نیز علاقه مند هستند. دلایل به دستآمده نقطه شروع انطباق در مدل های برنامه ریزی هستند تا امکان پیش بینی قابل اطمینان در سیستم های برنامه ریزی تولید که قابلیتپیکر بندی مجدد دارند در آینده فراهم شود.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی تولید ، کنترل تولید ، قابلیت تغییر پذیری ، پیکر بندی مجدد