رابطه بین خودشناسی و اضطراب کارکنان

یکی از بخش های معروفی که در اسلام به آن فوق العاده اهمیت داده شده است، مسئله معرفت نفس یا به عبارت دیگرخودشناسی است. خودشناسی به این معناست که انسان با تأمل در جود خویش و استعدادهای درونی و کشش های باطنی خود، هدف اصلی و کمال نهایی را بشناسد. در این صورت انسان مقام واقعی خویش را در عالم وجود درک می کند و می داند که خاکی محض نیست و پرتویی از روح الهی در او هست. در مورد موضوع خودشناسی مطلب فراوانی درکتب دینی وجود دارد اما تطبیق یافته های علم روانشناسی با آموزه های دینی، می تواند در دستیابی به راهکارهایی در زمینه ی خودشناسی، منجر شود. که در منبعی به طور مستقل یافت نشد. از این رو در این مقاله به این سوالات پرداخته می شود. خودشناسی چیست و چه راهکارهای عملی در این زمینه جود دارد؟ یکی از ریشه ای ترین موضوعاتی که لازم است تفکر عمیق به آن اختصاص داده شود شناخت خود است که از آن تعبیر به «خودشناسی» می شود و به همین دلیل این موضوع اهمیت خاصی به آن اختصاص داده شده است تا این موضوع در حیطه کاری و در مورد کارکنان به بحث پرداخته شود. از این رو در این مقاله ابتدا به تعریف خودشناسی پرداخته و سپس به بحث اضطراف و علل آن و نظریات مربوطه در این باب اشاره خواهیم کرد و در نهایت به راهکارهای مفید، خواهیم پرداخت.

کلیدواژه ها:

خودشناسی ، اضطراب ، نگرانی