بررسی رابطه بین مدیریت سرمایه در گردش و عملکرد شرکها با در نظر گرفتن محدودیتهای مالی در بورس اوراق بهادار تهران

مدیریت سرمایه درگردش عبارت است ازترکیب بهینه اقلام سرمایه درگردش ، به گونه ای که ثروت سهامداران راحداکثرسازد.در اینمقاله به بررسی ارتباط بین مدیریت سرمایه در گردش و عملکرد شرکتها و میزان سطح بهینه سرمایه در گردش با در نظر گرفتنتاثیر محدودیتهای مالی پرداخته شده است.برای انجام تحقیقات این مقاله شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران دربازه زمانی سالهای 1391-1386 در نظر گرفته شده است.با توجه به محدودیتها و شرایط نمونه گیری از جامعه آماری مذکور نمونه 85 عضوی انتخاب شد .پس از جمع آوری اطلاعات موجود ،داده های شرکتهای نمونه انتخاب شده از طریق نرم افزار Excelتوصیف شدند و اطلاعات خروجی با استفاده از نرم افزار Eviews8 و Minitab برای اجرای مدل مورد استفاده قرار گرفتند.نتایج بهدست آمده بیانگر این است که بین سرمایه در گردش و عملکرد شرکت رابطه u شکل معکوسی وجود دارد .در ضمن سطح بهینهسرمایه در گردش برای شرکتهای که محدودیت مالی بیشتری دارند کمتر است . پیشنهاد می گردد مدیران با استقرار یک سیستممدیریت سرمایه در گردش بهینه در شرکتها که دریافتها و پرداختها را مدیریت و محدودیتهای مالی را کنترل کند ، از ورشکستگیشرکت جلوگیری به عمل آورند.

کلیدواژه ها:

مدیریت سرمایه در گردش ، عملکرد شرکتها ، محدودیت های مالی