بررسی اثرات آنتی دیابتیک عصاره هیدروالکلی گیاه جاشیر در مقایسه با انسولین

دیابت یک ناهنجاری متابولیکی است که با هیپر گلیسمی ناشی از نقص در ترشح ، عمل انسولین و یا هر دو مشخص می گردد اکثر گیاهان دارویی منابع غنی از آنتی اکسیدان های طبیعی هستند که در طب سنتی برای درمان بسیاری از بیماری ها از جمله دیابت به کار می روند گیاه جاشیر با نام علمی Prangus ferulacea گیاهی است پایا از خانواده چتریان که تاکنون خواص دارویی متعددی از آن گزارش شده است وجود ترکیبات فنولی و خواص آنتی اکسیدانی این گیاه لزوم بررسی نقش انتی دیابتیک آن را در موش های صحرایی دیابتی شده با آلوکسان تایید می کند در این تحقیق 40 موش صحرایی ماده بالغ در محدوده وزنی 20±200 گرم از نژاد wistar به طور تصادفی در پنج گروه هشت تایی غیر دیابتی ، دیابتی بدون تیمار ، دیابتی تیمار شده با انسولین، دیابتی تیمار شده با عصاره هیدروالکلی ریشه گیاه جاشیر (به میزان 100 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن و به مدت 4 هفته) و دیابتی تیمار شده با عصاره هیدروالکلی ساقه و برگ گیاه جاشیر (به میزان 100 میلی گرم وزن بدن به مدت 4 هفته) توزیع شدند . از موش های صحرایی در شروع و پایان هفته های دوم و چهارم دوره آزمایش در حالت ناشتا از طریق سیاهرگ دمی و بطن چپ قلب خون گیری به عمل آمد در نهایت مطالعات هیستولوژیکی بر روی بافت پانکراس انجام گرفت و داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS جزیه و تحلیل و (0.05>P) معنی دار تلقی گردید نتایج حاکی از کاهش معنی دار سطح گلوکز خون در گروه های تیمار شده با عصاره گیاه در مقایسه با سایر گروه ها بود بررسی های هیستولوژیکی نیز ترمیم بافت پانکراس را در گروه های تیمار شده تایید نمود نتایج حاصل حاکی از وجود خاصیت انتی دیابتیک در گیاه مذکور بدون ایجاد عوارض جانبی می باشد.

کلیدواژه ها:

دیابت ، آلوکسان منو هیدرات ، عصاره هیدروالکلی ، جاشیر ، قند خون