بررسی اتنوبونانی (Ethnobotani) گیاهان دارویی منطقه گچساران

ایران دارای یکی از غنی ترین فلورهای دنیا می باشد با توجه به این که درصد قابل توجهی از گونه های گیاهی ایران را گیاهان دارویی تشکیل می دهد لذا از این حیث از پتانسیل ها و قابلیت بالایی برخوردار است از سوی دیگر آشکار شدن اثرات جانبی داروهای شیمیایی سبب شده که استفاده از گیاهان دارویی بسیار مورد توجه قرار گیرد امروزه در تمام دنیا توجه خاصی به این منابع برای درمان بوجود امده است به گونه ای که بزرگان علم داروسازی قرن بیستم را قرن بازگشت به طبیعت و استفاده از داروهای گیاهی نام نهاده اند. این پژوهش جهت بررسی اتنوبوتانی گیاهان دارویی منطقه گچساران در نواحی زاگرس مرکزی صورت گرفته است برای انجام این پژوهش پس از شناسایی گونه های دارویی منطقه و مراجعه به مردم محلی و فروشندگان گیاهان دارویی اطلاعات اتنوبوتانی گونه ها یادداشت گردید . در این تحقیق کاربردهای رایج گیاهان دارویی منطقه مورد مطالعه قرار گرفته که پایه ای جهت تحقیقات کامل فیتوشیمیایی ، فارمااکولوژیک و اقتصادی در منطقه می باشد از گونه های غالب منطقه تره (پیاز) بومادران، علف، چشمه آویشن و مریم گلی است که هر کدام دارای خواص متعددی است آویشن در درمان سرماخوردگی استفاده می شود لیزک در درمان سنگ کلیه موثر است بومادران براب درمان شکم درد ، معده و اسهال موثر استفاده می شود . علف چشمه برای درمان کلیه درد و کمر درد اسفاده می شود مریم گلی ضد تشنج و نفخ معده ، جهت رفع سردرد و صرع استفاده می گردد . جهت درمان سینه پهلو و سرماخوردگی حاد و عفونت ریه ها به صورت سنتی استفاده می گردد . از دم کرده درمنه برای دفع کرم و ضد انگل استفاده می شود برای سکسکه سختی تنفس دل پیچه و دردی سرین نافع است.

کلیدواژه ها:

اتنوبوتانی ، گیاهان دارویی ، گچساران