بررسی اثر روش های مختلف خشک کردن و شرایط محیط رشد بر میزان اسانس و بار میکروبی گیاه دارویی بادرشبی (Dracocephalum moldavica)

خشک کردن یکی از قدیمی ترین روش های نگهداری محصولات کشاورزی بعد از برداشت است این فرایند شامل حذف رطوبت با استفاده از عمل تبخیر تا حد رسیدن به یک آستانه خاص است تا بتوان محصول را برای مدت طولانی انبار کرد و فعالیت های انزیمی ، میکروارگانیسم ها و مخمرها در آن متوقف شود به منظور بررسی تاثیر روش های خشک کردن بر میزان اسانس و بار میکروبی گیاه بادرشبی، آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک های تصادفی با دو فاکتور روش خشک کردن (5 روش) و شرایط کشت (2 شرایط) با سه تکرار اجرا گردید فاکتور اول و دوم به ترتیب عبارتند از : روش های خشک کردن (1- آفتاب، 2- سایه 3- آون دمای 30 درجه سانتیگراد 4- آون دمای 40 درجه سانتیگراد 5- آون دمای 50 درجه سانتیگراد ) و شرایط کشت (1- کشت در شرایط گلخانه و خارج از فصل 2- کشت در مزرعه) . خشک کردن نمونه ها تا زمانی که وزن آنها به محتوای رطوبتی 10 درصد بر پایه وزن تر رسید ادامه داشت نتایج نشان دهنده تاثیر معنی دار روشهای مختلف خشک کردن بر فاکتورهای اندازه گیری شده بود. همچنین اثر متقابل روش های خشک کردن و شرایط کشت نیز بر برخی صفات معنی دار شد. بیشترین و کمترین میزان اسانس به ترتیب مربوط به دماهای سایه و دمای 50 درجه در هر دو شرایط بود. همچنین به طور کل میزان اسانس این گیاه در شرایط گلخانه در مقایسه با شرایط مزرعه شدیدا کاهش یافت از نظر بار میکروبی نیز بالاترین میزان بار میکروبی به روش سایه و اون دمای 30 درجه می باشد و کمترین میزان مربوط به اون دمای 50 درجه بود.

کلیدواژه ها:

بادرشبی ، خشک کردن ، دما ، اسانس ، کیفیت