بررسی سطوح مختلف کود آلی بالکان بر خصوصیات مرفولوژیک و میزان اسانس گیاه دارویی بادرشبی (Dracocephalum moldavica L.

سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 445

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

HERBAL01_484

تاریخ نمایه سازی: 25 فروردین 1394

چکیده مقاله:

با توجه به اینکه گیاهان دارویی به صورت مستقیم یا غیر مستقیم به صورت دارو مورد استفاده رار می گیرند کشت ارگانیک این دسته از گیاهان دارای اهمیت ویژه ای می باشد به منظور بررسی سطوح مختلف کود آلی بالکان بر خصوصیات مرفولوژیک و میزان اسانس گیاه دارویی بادرشبی آزمایشی به صورت گلدانی در قالب طرح بلوک های کاملا تصادفی با 5 تیمار و 6 تکرار و در فضای باز صورت گرفت تیمارهای کودی شامل محلول کودی با غلظت های (2، 4، 6 و 8 در هزار) و تیمار شاهد(آب معمولی) بود. نشاء ها در مرحله 4 برگی (ارتفاع حدود 10 سانتیمتر) به گلدانها منتقل شدند شروع تیمار کودی در مرحله 6 برگی تا پایان مرحله رشد ادامه داشت. در هر گلدان به طور متوسط 5 بوته باردشبی حفظ شد و آبیاری در هر دفعه به میزان 400 سی سی و 2 بار در هفته انجام می شد. مقدار محلول کودی داده شده نیز به مقدار 300 سی سی یک بار در هفته صورت می گرفت در مرحله گلدهی کامل، ارتفاع بوته، ارتفاع گل آذین، وزن تر و وزن خشک اندام هوایی ، وزن تر و خشک ریشه، وزن تر و خشک گل آذین، عملکرد گیاه، درصد و عملکرد اسانس و میزان جذب ازت، فسفر و پتاس موجود در قسمت هوایی نیز اندازه گیری شد. نتایج نشان دهنده اثر غلظت های مختلف کود بر اکثر فاکتورهای اندازه گیری شده بود. از نظر میزان اسانس با افزایش غلظت کود از 0 تا 4 در هزار شاهد افزایش میزان اسانس (از 0/5 تا 0/77 درصد) و با افزایش غلظت کاهش میزان اسانس می باشیم و کمترین میزان اسانس مربوط به تیمار شاهد بود ولی بیشترین میزان عملکرد بوته در هر گلدان مربوط به تیمار کودی با غلظت 2 در هزار بود.

نویسندگان

اکرم فرزانه

دفتر گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد دانشجوی دوره کارشناسی ارشد علوم باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد

عسگر غنی

دانشجوی دوره دکتری رشته علوم باغبانی (گرایش سبزیکاری) دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد

سید حسین نعمتی

استادیار رشته علوم باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد