مقایسه شیوه سنتی استخراج صمغ سقز از درختان پسته وحشی Pistacia atlantica با شیوه های غلمی صمغ گیری از سوزنی برگان

  • سال انتشار: 1389
  • محل انتشار: همایش ملی گیاهان دارویی
  • کد COI اختصاصی: HERBAL01_321
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 2804
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

مریم رضائیان

کارشناس ارشد مامایی عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد

صدیقه رضائیان

کارشناس ارشد منابع طبیعی عضو باشگاه پژوهشگران جوان دانشگاه آزاد اسلامی واحد خرم آباد

امیر احمدی

دانشجوی دکتری منابع طبیعی، استاد مدعو مجتمع آموزش جهاد کشاورزی خرم آباد

چکیده

بنه یا پسته وحشی با نام علمی Pistacia atlantica درختی از خانواده Anacardiaceae و جنس پسته (Pistacia) می باشد. درخت بنه از نادرترین نباتات است که متنوع ترین محصولات را تولید می کند این محصولات عبارت از: میوه بنه، مستکی، برگ بنه، گال، و صمغ سقز می باشد در منابع علمی صمغ سقز را به این صورت تعریف می کنند: سقز الئورزینی است متشکل از 70 درصد ماده رزینی و 25 درصد روغن پر ارزش تربانتین. انچه در مورد اصول کلی رزین گیری و صنغ گیری از درختان به روش علمی با تاکید به حفظ حیات درخت ارائه گردیده در مورد رزین گیری از درختان سوزنی برگ معمول و مرسوم است. سه شیوه صمغ گیری: روش آمریکایی، شیوه جدید Acid post و روش ونینگ می باشد شیوه شیارهای مورب که در ایران به شیوه آمریکایی شهرت یافته است در بهره برداری سقز در ایران طراحی و طی مقاله ای منتشر و اساس ترویج آن نهاده شد. قابلیت آن نخست به دلیل پایین بودن میزان تولید از نظر بهره برداری (میانگین 250 گرم از هر درخت) و دوم به علت عدم ترمیم دلخواه و گاهی خشک شدن پوست در حد فاصل شیارهای مورب که به واسطه قطع رابطه آوندی در برش های مکرر پدید آمده بود از نظر کارشناسان صاحب نظر مورد تردید قرار گرفت. روش های علمی سقزگیری بر اساس صمغ گیری از درختان سوزنی برگ و رزین دار، جنگلکاری های گسترده و کشت مجتمع درختان تدوین گردیده است ولی استقرار درختان بنه در فراز و نشیب کوهستان ها و پراکنش تنک آنها و عدم بازده ای مناسب اقتصادی و بالا رفتن هزینه ها مانع اجرای روش پیشنهادی است.

کلیدواژه ها

پسته وحشی، سقز، تربانتین، رزین گیری

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.