اثر بازدارندگی سورگوم وحشی (Sorghum halepnse) بر رشد گیاه دارویی گشنیز ( Coriangrum sativum )

در سال های اخیر بکارگیری آللوپاتی در مدیریت علف های هرز توجه بسیاری از متخصصین علف های هرز را به خود جلب کرده است به منظور بررسی تاثیر ترشحات ریشه ای و تاثیر مقادیر مختلف غلظت عصاره اندام های هوایی قیاق روی رشد گشنیز آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در آزمایشگاه دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل سه نوع خاک (خاک مزرعه، خاک استریل و ترکیبی از این دو نوع خاک) و دو مقدار غلظت عصاره اندام های سورگوم وحشی (100 درصد و 50 درصد) و یک تیمار شاهد بدون اضافه کردن عصاره بود. نتایج نشان داد که بیشترین درصد جوانه زنی و ارتفاع گشنیز در خاک مزرعه و در تیمار شاهد بود با افزایش غلظت عصاره از مقدار درصد جوانه زنی ، کلروفیل و ارتفاع گشنیز کاسته شد. مقایسه بین سه نوع خاک نشان داد که در خاک مزرعه درصد جوانه زنی ، ارتفاع و کلروفیل بیشتر از دو تیمار خاکی دیگر بود. در کل ترشحات اندام های زیرزمینی و عصاره اندام های هوایی سورگوم وحشی (حلیط) دارای اثرات بازدارنده روی رشد گشنیز بود.

کلیدواژه ها:

سورگوم وحشی ، گشنیز ، آللوپاتی