مروری بر جایگاه چاه های آب شهرستان گناباد

پایداری کشاورزی به نهاده های آن وابسته است و تعیین جایگاه هر یک از ارکان این بخش اقتصاد در محیط های متفاوت موجب بهره وری از این نهاده ها و ترکیب مناسب تر آنها خواهد شد. در برنامه ریزی ها هرچه اطلاعات ما از پدیده ها و عناصر مورد نیاز بیشتر و روزآمدتر باشند نیل به مقصود سریع تر و با حداقل خطا صورت خواهد پذیرفت. کشور ما در منطقه ای واقع شده که بیشتر سطح آن از نزولات جوی مناسب برخوردار نیست و همین مسئله موجب عدم جریانات سطحی پایدار به ویژه در مرکز و شرق این خطه شده است از طرف دیگر کشت و کار سرزمین ما با زمان بارش همخوانی ندارد و از انجا که کشاورزی مهمترین فعالیت ساکنین این نواحی بوده است از روزگاران کهن مهمترین مبارزه انسان با محیط در زمینه تامین آب بوده است و این مسئله موجب شده در ایران آب برابر با آبادانی باشد. در نتیجه روی آوردن به آب های زیرزمینی مورد توجه قرار گرفته و حفر چاه و قنات رویکردی در راستای حل مشکل کم آبی و حتی بی آبی بوده است. افزایش جمعیت ، کاهش بارندگی ، وابستگی تعداد زیادی از جمعیت به کشاورزی و .. موجب فشار بر منابع آب زیرزمینی به خصوص در سالیان اخیر شده است به این منظور برای تعدیل این فشار باید به سمت استفاده بهتر از منابع محدود حرکت کنیم در این راستا یکی از کارهای مقدماتی که باید مورد توجه قرار گیرد مطالعه مجدد توانمندی هایمان است. پژوهش حاضر با نگرش فوق به گوشه ای از پهنه بزرگ کشورمان در بخش آب های زیرزمینی به عنوان یکی از مهمترین ارکان کشاورزی پرداخه است تا مشخص شود که استفاده از این آب ها از طریق حفر چاه چه اهمیتی در این بخش دارد. تعداد، دبی، سال حفر و پراکندگی چاه ها در شهرستان گناباد به تفکیک دشت مورد توجه بوده است. ویژگی های آب و هوایی نیز از این جهت مهم است که مشخص شود وضع بارش ، دما و نهایتا وضعیت ماه های خشک سال که محدودیت هایی را در زمینه زراعت ایجاد می نماید در شهرستان گناباد چگونه است. مطالعه سطح زیرکشت ، نوع محصولات کشاورزی و راندمان تولید نیز گویای این مطلب است که تفاوت چندان زیادی را در سطح استان و شهرستان از نظر راندمان تولید، به عنوان عنصر نهایی ترکیب نهاده های کشاورزی مشاهده نمی کنیم.