ارزیابی آسیب پذیری به تغییرات اقلیمی: کاربرد شاخص آسیب پذیری اقلیمی در ایران

شواهد روشنی برای تغییر اقلیم و اثرات آن در سطح کره زمین موجود است. آگاهی یافتن از شدت، مدت و ابعاد مکانی اثرات تغییر اقلیم از چالشهای مهم برای سیاستگذاران به حساب می آید.با این وجود هنوز روش اصولی برای شناخت آس یبپذیریعواملی که باعث تشدید اثرات تغییر اقلیم می شوند وجود ندارد. ایران مانند بسیاری از کشور ها در معرض پدیده های ح دی قرار دارد که این امر به نوبه خود باعث مشکلات جدی مانند بحران های آبی خواهد شد. بدین منظور، این پژوهش به تجزیه وتحلیل آسیبپذیری ایران نسبت به پدیده تغییرات اقلیمی با استفاده از شاخص آسیب پذیری اقلیمیCVIدرمقیاس استانی میپردازد تا سیاستگذاران با انتخاب چاره ای مناسب در این زمینه به کاهش اثرات نامطلوب بپردازند . در این راست ا ٢٢ زیر شاخص برای نشان دادن سه عنصر اصلی آسیبپذیری (در معرض قرار گرفتن،حساسیت و ظرفیت تطبیقی ) شناساییشدند. نتایج حاصل از این تحقیق نشان میدهد که استانهای همدان و البرز بیشترین میزان آسیب پذیری به تغییرات اقلیمی و در نتیجه بالاترین ظرفیت تطبیقی را دارند. از مهمترین عوامل می توان به پایین بودن نرخ پوش ش گیاهی و سطح سرمایه گذاری در زمینه آب اشاره کرد. علاوه براین، آسیب پذیری رابطه بسیار نزدیکی با توسعه اقتصادی و اجتماعی دارد.با توجه به اختلافات زیاد در مقوله آسیب پذیری، تصمیم گیرندگان میتوانند به توسعه خط مشی هایی ب ا اولویت استانی بپردازند تا بدین وسیله کنترل بیشتری بر آسیبپذیری داشته باشند. این مقاله به بررسی کلی از وضعیت آسیبپذیری ایران میپردازد و همچنین استراتژی های سازگاری برای کاهش عوارض جانبی در آینده را پیشنهاد می کند

کلیدواژه ها:

ظرفیت تطبیقی ، تغییرات اقلیمی ، شاخص آسیب پذیری اقلیمی ، در معرض قرار گرفتن ، ایران ، حساسیت