نقش فرهنگ در هویت شهری ایران

شهرها مرکز تجمع فعالیت های بشری می باشند. با آن که شروع شهرنشینی را با آغاز تمدن بشر یکی دانسته اند . اما شهرنشینی در طول سالهای اخیر به خصوص در ایران از کیفی پایینی برخوردار بوده است. تا پیش از قرن حاضر، اکثرشهرهای بزرگ یا به صورت اختصاصی و یا در سطح منطقه ای دارای معماری و سبک خاص و تقریبا منحصر بفرد بوده اند که معرف هویت آن شهر و طرز تفکر مردمان آن شهر قلمداد شده است. معنایی که محیط و ویژگیهای کالبدی ساختانسان، به انسان القا می کنند آن دسته از اصول و ارزشهای فرهنگی و جهان بینی جامعه می باشد که شکل دهنده محیط بوده اند. لذا که هر محیط ساخته شده با همه نشانه ها و اجزایش، هم بیانگر جهان بینی و فرهنگی است که باعث شکلگیری آن شده و هم ارزشهای آن را به انسان منتقل می نماید و به نوعی در فرآیندهای فرهنگی نقش بارزی دارد.در جهانامروز، تلاش برای حفظ هویت، به عنوان یکی از بحث های اصلی مطرح می باشد. آنچه که باعث حس دلبستگی و خاطره می نماید، نگرش خاص انسان به مکان است. لذا آنچه در حال حاضر به مکان اهمیت بیشتری می دهد، هویت هر مکان است که باعث تمایز آن از سایر مکان ها می شود. محیط و فرهنگی که بر اساس آن بوجود امده بر شکل گیری شخصیت،افکار، رفتار و در کل هویت انسان تاثیرگذار بوده و از این منظر مورد توجه متفکران زیادی قرار گرفته است. در کشور ما که هویت در حیطه معرفت شناختی همه عرصه های ما را در بر می گیرد، سه هویت دینی، ملی و مدرن هر یکدر دل یکدیگر جای گرفته اند و بدین ترتیب قلمروهایی را ایجاد کرده اند که در بعضی نقاط تداخلات زیادی دارند. با شناخت این هویت ها و فرهنگ بر آمده ازآنها می توان هم به گذشته غنی مان پرداخت، و نیز نگاهی به شرایط حاضر داشت و البته آینده ای بهتر را برای شهر و شهروندمان پی ریزی کرد.

کلیدواژه ها:

فرهنگ ، هویت ، شهروند ، ارزش ، جهانی شدن