ارزیابی اثرات پخش سیلاب بر توسعه بهره برداری از آب و خاک مناطق خشک مطالعه موردی پروژه ی باغ سرخ شهرستان شهرضا

کشور ایران یکی از مناطق کم باران دنیا محسوب می شود متوسط بارندگی سالیانه در دنیا حدود 860 میلیمتر و درایران حدود 240 میلیمتر است و به همین دلیل آن را از لحاظ اقلیمی جزء مناطق خشک و نیمه خشک به حسابآورده اند. متوسط بارندگی سالیانه در استان اصفهان 135 میلیمتر اعلام شده که از متوسط بارندگی در کشور به مراتب کمتر است و البته این این مقدار بارش نیز از توزیع و پراکنش مناسبی (به لحاظ زمان و مکان) برخوردار نیست.شهرستان شهرضا در قسمت جنوبی استان اصفهان واقع شده است. حوضه آبخیز این شهرستان به وسعت 2000 کیلومتر مربع و از سر شاخه های حوضه گاوخونی می باشد و شهرضا در نقطه خروجی آن قرار دارد و معمولاً در معرضخطر هجوم سیلاب می باشد. برای رسیدن به کنترل سیلاب در این حوضه و تنظیم جریانهای سطحی سیلابی باید باانجام عملیات متنوع آبخیزداری تعادل سیستماتیک حوضه را برقرار نمود که در این میان می توان به طرح تغذیه مصنوعی و کنترل و پخش سیلاب باغ سرخ اشاره کرد. اجرای طرح توانسته است در حد مطلوبی در این منطقه آب وخاک را حفاظت نمود ودر جهت رشد و شکوفایی اقتصاد کشاورزی و توسعه پوشش گیاهی برای جلوگیری از سیلاب اقدام نماید. لذا در این مقاله با روش کتابخانه ای و با تکیه بر اسناد، کتب و مقالات موجود وهمچنین با روش میدانی (مشاهده مستقیم،تهیه عکس و غیره) تاثیرات پروژه های فوق الذکر را بررسی نموده ایم.