بررسی روند تحولات جمعیت شهر نشینی و اسکان غیر رسمی در منطقه شهری تهران و آینده نگری گسترش آن

به استنادکلیه اسنادتوسعه ای برای منطقه شهری تهران ازحدود پنجاه سال اخیر حاشیه نشینی همواره یکی ازچالشهای اصلی درمسیر رشد و توسعه پایدار آن محسوب میشود براساس بررسیهای صورت گرفته و نتایج سرشماری ازسال 1385 ازکل جمعیت استان تهران حدود 20الی 30درصد درسکونتگاه های غیررسمی زندگی می کنند که این مسئله مشکلات متعددی را ازفشاربرعرصه های زیست محیطی گرفته تا مسائل امنیت اجتماعی بباراورده است ضرورت حصول به چشم اندازی روشن ازتحولات جمعیت مهاجرت و رشد سکونتگاه های غیررسمی با هدف کاربست راهبرده و به تبع آن راهکارهای اجرایی حل مسئله ازجمله مسائل مهم درمدیریت منطقه کلانشهری تهران مجموعه شهری تهران محسوب میشود روش بررسی حاضر ازنوع کتابخانه ای و تحلیل بوده و درآ« تلاش میشود بامرور منابع عمده و تحلیل روندها و نظرات جمع بندی روشنی ازچشم انداز بلندمدت اسکان غیررسمی همراه با راهبردهای متناسب باواقعیات منطقه کلانشهری تهران ارایه شود تداوم رشد جمعیت شهری حدود 5مییلون نفر تا سال 1404 تداوم رشد سکونتگاه های غیررسمب به تبع تداوم رشد جمعیت و مهاجرت بطئی بودن ماهیت اصلاحات ساخترای ازمولفه های موثر درگسترش ابعاداسکان غیررسمی درمنطقه کلانشهری تهران تاسال 1404 می باشد لذا اجرایی ساختن سندمهاجرت معکوس سندتوانمندسازی مدیریت یکپارچه و واحدمجموعه شهری و رویکرد به عدالت درفضا و سیاست بازتوزیع ثروت به موازات رشداقتصادی ازجمله راهبردهای موثر دربرون رفت ازوضعیت و حل مسئله میباشد

کلیدواژه ها:

سکونتگاه های غیررسمی ، منطقه کلانشهری تهران ، مهاجرت ، شهرنشینی