عوامل مؤثر بر نوآوری در صنایع هوایی (مطالعه موردی: صنایع هوایی ایران)

پژوهش حاضر به دنبال این بوده تا عوامل مؤثر بر نوآوری در صنایع ه وایی را بررسی نموده و اهمیت آنها را مشخص نماید. به این منظور ابتدا مدل ها و مبانی نوآوری مورد کنکاش قرار گرفته است. سپس ابعادموفقیت نوآوری د ر عرصه اقتصادی و تأمیننیازهای موجود و خلق فرصت های جدید تبیین شده و در ادامه، عوامل مؤثر بر نوآوری د ر سهمحور شناسایی و بررسی شده اند. این سه محور ع بارتند از: فردی، سازمانی، و محیطی. عوامل مؤثر بر نوآوری بدست آمده از ادبیات پژوهش در تعامل با صاحبنظران علمی صنعت هوایی تکمیل گردیده و پس از تهیه پرسشنامه، نسبت به جمع آوری د ادهها اقدام شده است. تحلیل د اده های این پژوهش با استفاده از مدل یابی معادلات ساختاری انجام شده است. تکنیک مناسب برای مدل سازی در این پژوهش، روش حداقل مربعات جزئی (پی.ال.اس) (Partial Least Squares) می باشد. همچنین به منظور مشخص شدن اهمیت و میزان اثرگذاری هر یک از شاخص های مربوط به عوامل فردی، سازمانی و محیطی رتبه بندی عوامل مؤثر بر نوآوری با استفاده از آزمون فریدمن مشخص گردیده است. نتایج بدست آمده مؤید این نکته است که به منظور افزایش کمی و ک یفی نوآوری ها در صنعت هوایی، باید عوامل متعددی در کنارهم و بر اساس اهمیت آنها مورد توجه قرار گیرند و تنها توجه به چند عامل ن ظیر اختصاص بودجه و تدوین برنامه های کلی، به تنهایی نمی تواند د ر رشد نوآوری ها و عملیاتی شدن آنها مؤثر باشد.

کلیدواژه ها:

نوآوری ، صنایع هوایی ، عوامل فردی ، عوامل سازمانی ، عوامل محیطی