تاثیر دو روش پیتینگ و کنتورفارو یر فرسایش خاک؛ مطالعه موردی حوضه آبخیز سلطانیه

برای حفظ منابع ملی و طبیعی برای نسل حاضر و آینده ناگزبر به انجام تحقیقات در زمینه روش های مناسب حفاظت و احیای منابع آب و خاک هستیم. عمده ترین مسئله آبخیزها به دست آوردن مناسب ترین روش جهت جلوگیری از ایجاد فرسایش، رواناب، رسوب و افزایش ذخیره نزولات آسمانی در خاک به خصوص در شیب های کم می باشد تا بتوان بدین طریق موجبات احیای مراتع را فراهم آورد. این تحقیق در قالب طرح آماری بلوک های کامل تصادفی با 3 تیمار (پیتینگ، کنتورفارو، شاهد) در 3 تکرار در منطقه حوزه آبخیز سلطانیه بافت استان کرمان در پای دامنه هایی با شیب 8% اجرا گردید. سپس کرت هایی به ابعاد 15*15 متر احداث و اطراف آنها به وسیله خاک عرصه پشته ای حدود 30 سانتیمتر ایجاد نموده و در انتهای شیب هر کرت اقدام به نصب بشکه کردیم. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که بین عملیات مکانیکی کنتورفارو و پیتینگ در مقایسه با شاهد در سطح %1 اختلاف معنی داری وجود دارد و به ترتیب پیتینگ بیشتر از کنتورفارو ایجاد رواناب و رسوب می نماید.

کلیدواژه ها:

پیتینگ ، حفاظت خاک ، رسوب ، رطوبت خاک ، کنتوفارو