بررسی میزان مصرف آب در الگوهای کشت متفاوت محصولات تعیین شده با برنامه ریز ی خطی (شهرستان بشرویه )

فعالیت های کشاورزی از شاخص های مهم توسعه در کشورهایی همچون ایران محسوب می گردد هرگاه تخصیص منابع در سطح تولید کنندگان و بنگاه های اقتصادی به حالت غیر بهینه ای صورت گیرد، نمیتوان انتظار داشت که منابع در سطح کلان به صورت کارا تخصیص یابد. در مناطق خشک و نیمه خشک دنیا مانند اکثر نقاط ایران ، آب مهمترین عامل محدود کننده توسعه کشاورزی می باشد . بنابر این مهمترین مسئله در مدیریت آب عبارت است از ایجاد تعادل بین عرضه و تقاضای آب و با توجه به اینکه ارزش اقتصادی آب ارتباط مستقیمی با الگوی کشت محصولات زراعی و تراکم آنها داشته و این الگو طی سالهای بهره برداری دستخوش تغییرات زیادی می شود ، بایستی با بررسی این تغییرات در کلیه مناطق کشور ، وضعیت موجود آب از نظر الگو و تراکم با شرایط پیشنهادی مقایسه گردد . دستیابی به الگوی کشت زراعی وباغی مطلوب با هدف بدست آوردن سود خالص حداکثر و با در نظر گرفتن محدودیت هایی شامل منابع آب ، خاک، نیاز منطقه ،قیمت تمام شده و غیره،بسیار پیچیده میباشد و با روش های معمول مانند سعی و خطا نمی توان از درستی ترکیب کشت پیشبهادی دارای حداکثر سود دهی اطمینان حاصل نمود. زیرا عملا بینهایت ترکیب کشت را باید مورد آزمون قرار داد. در برنامه ریزی کشاورزی و تعیین الگوی بهینه کشت محصولات زراعی در یک واحد کشاورزی و یا در یک مبطقه خاص از برنامه ریزی ریاضی استفاده می شود . هدف برنامه ریزی خطی به حداکثر و یا به حداقل رساندن تابع هدف مدیر مزرعه با در نظر گرفتن تعدادی از محدودیت ها (منابع در دسترس) و متغیر های تصمیم (فعالیتها) به طور همزمان می باشد. در این تحقیق که در شهرستان بشرویه صورت گرفته و جزء مناطق خشک کشور محسوب می گردد جهت تعیین الگوی کشت بهینه از نرم افزار Lingo 10 استفاده گردیده در آن ابتدا وضعیت کلی منطقه از نظر اجتماعی، زمین شناسی و آب و هوا بررسی و سپس محدودیتهای موجود در بخش کشاورزی شامل آب ، کود، سم، نیروی کارگری و ماشین آلات تعیین و مدل معادلات آن تهیه گردید که در نتیجه حل مدلهای مختلف معین گردید که در شرایطی که کلیه محدودیتها وجود دارد سطح زیرکشت محصول بایستی به شدت کاهش یافته وبه حداقل میرسد (حدود 10 درصدسطح فعلی) بررسی بعمل آمده نشان میدهد کود بیشترین محدودیت را بوجود آورده و در شرایط متفاوت و مدلهای 15 گانه سطح زیرکشت بررسی گردیدکه در حذف محدودیت کود سطح زیرکشت به میزان 12879 هکتاربوده و میزان درآمد نیزنسبت به الگوی کشت فعلی افزایش خواهد داشت ضمن ایبکه بیشترین سطح مربوط به حذف محدودیت ماشین الات میباشد و در شرایط موجود کشاورزان با کم آبیاریو درآمد کمتر سطح بالایی را به زیرکشت محصول برده که در تخریب اراضی نقش مهمی دارد .

کلیدواژه ها:

الگوی کشت ، برنامه ، برنامه ریزی خطی ، محدودیت ، سابقه تحقیق