کارآفرینی در مراکز بهداشتی درمانی (بیمارستان ها)

تغییرات و تحولات سریع علم و فناوری در سال های اخیر، کشورهای جهان به خصوص کشورهای در حال توسعه را با چالش های خطی رو جدیدی روبرو ساخته است که گذر از آنها نیازمند یافتن و به کار گرفتن رویکردها وروش های خلاقانه است. دراین میان نقش کارافرینی و وجود کارآفینان می تواند تعیینکننده باشد و شاید به همین دلیل اقتصاددانان، کارافرینی را موتور رشد اقتصاد تعبیر کرده اند. مفهوم کارآفرینی از دیرباز در زندگی انسان جای داشته و تاثیرات خود را بر تحولات فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی نشان داده است، در نهایت از سال 1985، به طور جدی مقوله کارافرنی وارد مباحث آکادمیک گردید و توجه صاحب نظران و علوم مدیریت و اقتصاددانان را به خود جلب نمود. صاحب نظران علوم اقتصادی، اجتماعی و مدیریت بر این اعتقادند که در شرایط کنونی، اصلی ترین منبه برای تامین پایدار اشتغال و رفع واقعی بیکاری، وجود نیروی انسانی مستعد و خلاق است که با ترسیم کردن دورنمای جدید از زندگی، ترکیب نوینی از منابع محدود را در اختیاربگذارد.وجود چنین منابع انسانی خلاقی، آینده امید بخشی را نوید می دهد و به این ترتیب فرهنگ خطر پذیر، رقابت و نواندیشی را ترویج می نماید. چنانچه مشارکت را زمینه توسعه پایدار در سازمان های بهداشتی و درمانی بدانیم، کارآفرینی، نظریات و الگوهای آن برای فراهم نمودن عوامل و انگیزه های مشارکت می تواند مهم و اساسی به شمار آید. با این حال کارآفرینی ویژگی های دیگری دارد که پا را از مشارکت سنتی فراتر می نهد: «ایجاد چارچوبی برای اشتغال خودجوش که می تواند مشارکت را علاوه بر منابع جامعه، با منافع گروههای کوچک و فعال در جامعه پیوند دهد.» به علاوه منافع مورد بحث نه تنها با منافع عموم در تضاد قرار نمی گیرند، بلکه مروج و مشوق آن است . چرا که کارآفرینان دارای خلاقیت برای ایجاد زمینه بهبود و توسعه به شمار می روند. با این وجود عقیده بر آن است که به دلیل تنوع و تعدد فعالیتهای بخش خدمات به ویژه خدمات بهداشتی – درمانی می تواند از کارآفرینی فردی، گروهی و سازمانی سود جست و بر کارایی منابع و اثر بخشی فعالیت و در نهایت ارتقاء کیفیت و بهبود بهره وری افزود. اما مشکل عمده در این رابطه فقدان ادبیات مشترک در میان مدیران و کارگزاران و عدم آشنایی عمیق مجریان و برنامه ریزان با مفاهیم، مضامین، ابعاد و موانع کارآفرینی است. به همین جهت کارافرینی به مفهوم الی و درست آن مورد بهره برداری قرار نگرفته و در بخش بهداشت و درمان که ویژگی های لازم را برای کارافرینی دارا است از این امر، استفاده مناسبی به عمل نیامده است. لیکن در کشور ما که انبوه منتظران اشتغال درحرفه های مهمی مانند پزشکی، پرستاری، مامایی، کارشناسان بهداشتی، مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی و ... فراوان به چشم می خورند، کارافرینی می تواند مرو خلاقیت در کارافرینی اقتصادی و خلاقیت در اشتغال و کارآفرنی سازمانی به شمار رود و عوامل موثر آن نقش مثبت کار آفرینی را در توسعه بهداشت ودرمان به نمایش بگذارد.

کلیدواژه ها:

کارآفرینی ، اشتغال در بخش بهداشت و درمان ، کارآفرینی در سازمانهای بهداشتی - درمانی ، کارآفرینی در بخش بیمارستانی