زنان، نظام آموزش عالی کشور و اشتغال

اگر منطق خلقت را مبتنی بر تناسب و انتظام اجزاء ان بدانیم این تناسب و انتظام همان حکمت نهفته خداوندی است که ازواج متمایز و در عین حال متلازم انسان، حیوان، نبات و اشیا را پدیدار ساخته است. این تلزم نه تنها تصور استقلال و تجرد زن یا مرد رابه کلی منتفی می کند، بلکه یکی از آیات با شکوهی است که متاع روح انگیز آرامش، مودت و رحمت را برای همه انسانها فراهم می کند. بدیت ترتیب برتری و اولویت یکی از بر دیگری در ائین فطرت قرار نمی گیرد، اما بر عکس این اندیشه عقلانی ، عالم واقع و تجربه تاریخ، بیان کننده حکایت دیگری است که دران، زنان علاوه بر انکه در مراتب مادون مردان قرار گرفته اند، از ناروای های فراوان تحقیر و اهانت نیز درامان نبوده اند. با وجود اینکه زنان نیمی از جامعه انسانی ار تشکیل میدهند، اما اجحافها و تبعیض هایی که در طوب تاریخ زندگی انسان بر زنان روا داشته شده است، انها چون نیمه خاموش جهان مطرح ساخته است. امروزه یکی از شاخص های توسعه انسانی همانا میزان حضور زنان و نحوه ایفای نقش انها در عرصه های گوناگون فعالیت است که تاثیر جدی بر سایر اقدامات در این راستا بر جای می گذارد. بدیهی است تا جوامه انسانی این حضور را جدی نگیرند، آرزوی رسیدن به یک جامعه سالم انسانی، سرابی بیش نخواهد بود و در این بین توانمند ساختن زنان از طریق ایجاد امکانات اموزشی و تحصیلات تکمیلی از راههای حضور جدی زنان در عرصه های مختلف اقتصادی – اجتماعی است. در این مقاله بر انیم تا از سویی با بیان روند حضور زنان در آموزش عالی و عرضه و تقاضای زمان تحصیلکرده، تاثیر انان را در اقتصاد و اشتغال جامعه مورد بررسی قرار دهیم و از سوی دیگر اثرات جهانی شدن را که باعث تهدیدات و فرصتهایی برای حضور زنان است، تاحدی روشن سازیم.

کلیدواژه ها:

زنان ، اشتغال ، نظام آموزش عالی ، هویت اجتماعی ، جهانی شدن