بررسی پایداری اجتماعی- فرهنگی در شهر

با شروع مباحث پایداری در زمینه شهرسازی از دهه 1960 تا به امروز هر سه بعد محیطی، اقتصادی و اجتماعی آن بسط و گسترش یافته است. اما در این میان، مباحث مرتبط با پایداری اجتماعی تا به امروز مورد توجه جدی قرار نگرفته است و هنوز یک مدل جامع و فراگیر از پایداری اجتماعی-فرهنگی و عناصرسازنده آن ارائه نشده است؛ با این که تک تک افراد جامعه سرمایه های اجتماعی را میسازند. همچنین نهادهای مدیریت شهری به تنهایی و بدون همکاری شهروندان کارایی مطلوب را نخواهند داشت و مشارکت فعال شهروندان در پیشبرد اهداف مدیریتی و رسیدن به پایداری اجتماعی همگام با اهداف توسعهپایدار، امری اجتناب ناپذیر است. در نتیجه مهمترین مباحث شهرهای پایدار، پایداری اجتماعی است. هدف از این گزارش، چگونگی برنامه ریزی و طراحی شهری برای پایداری اجتماعی- فرهنگی محلات و شهرها میباشد. همچنین یافتن پاسخی به این پرسش که پایداری اجتماعی-فرهنگی تا چه حد در جوامع شهری تاثیر گذار است. نوع تحقیق حاضر توصیفی است و از نظر اطلاعات، کمی و کیفی محسوب می شود. همچنین جمعآوری اطلاعات در طی این پژوهش کتابخانه ای میباشد. در نهایت با وجود مشارکتهای مردمی و ایجاد فرهنگ سازی پایدار، حسی ارزشمند و به تبع آن حس تعلق به مکان در کاربران یک محیط شهری به وجود میآید که به خودی خود حفظ مکان توسط آنها را درپی دارد. این امر شهر را به سمت پایداری بیشتر سوق میدهد و درنهایت این اجزای پایدار کلیتی به نام شهر پایدار را می آفرینند. از نتایج پژوهش درمی یابیم، پایداری اجتماعی- فرهنگی امری ضروری در جوامع شهری امروزی است.

کلیدواژه ها:

پایداری ، پایداری اجتماعی ، پایداری فرهنگی ، مشارکت اجتماعی