تاملی بر مفهوم قومی و نقش آن در پایداری اجتماعی محلات شهری (نمونه موردی: محله بختیاری های همدان)

فرهنگ قومی یا فولکور بخشی از سرمایه فرهنگی هر جامعه محسوب می شود عامل موثری در شکل گیری محلات شهری و حیات اجتماعی آن می باشد و توجه به چنین رویکردهای بومی توسعه و ارتقای پایداری اجتماعی در محلات را شامل می شود پنانچه این مقوله در بستر مناسبی قرار گیرد ارزش اجتماعی ایجاد کرده و ارتقاء سطح زندگی را سبب می گردد با توجه به اهمیت فرهنگ قومی در ارتقاء کیفیت محیط های شهری روند طی شده جهت دستیابی به خلق محلات شهری پایدار متکی بر فرهنگ قومی می باشد پژوهش مذکور با رئش توصیفی تحلیلی مطالعات میدانی و مصاحبه های حضوری با شهروندان همدان و اهالی ساکن در محله بختیاری ها و تحلیل آن با استفاده از شاخص های پایداری اجتماعی در محلات بومی بالاست. از این رو مقاله استدلال می کند بین فرهنگ قومی و پایداری اجتماعی محلات رابطه مستقیمی وچود دارد که این امر می تواند در طراحی محلات شهری موثر واقع شود نتایج این تحقیق می تواند راهبرد مناسبی برای طراحی محلات شهری مطلوب متکی بر فرهنگ های بومی را فراهم کند.

کلیدواژه ها:

فرهنگ ، فرهنگ قومی ، پایداری ، پایداری اجتماعی ، محله بخیتاری های همدان