برآورد پارامترهای ژنتیکی صفات اقتصادی زنبور عسل در استان گلستان

در این تحقیق از داده های جمع آوری شده توسط معاونت امور دام جهاد کشاورزی استان گلستان استفاده شده است صفات مورد مطالعه شامل امتیاز رفتار، جمعیت، گرده، زنده مانی و تولید عسل بود. بجز صفت تولید عسل بقیه صفات مورد آزمون در دو فصل بهار و پاییز مورد اندازه گیری قرار گرفتند مولفه های واریانس ژنتیکی افزایشی ، محیطی و فنوتیپی و پارامترهای حاصل از آنها بر اساس تجزیه و تحلیل یک متغیره با استفاده از مدل حیوان برآورد شد تجزیه و تحلیل های یک متغیره با نرم افزار DFREML انجام گرفت صفات امتیاز گرده و امتیاز رفتار به ترتیب بیشترین و کمترین ضریب تغییرات را نشان دادند بیشترین برآورد وراثت پذیری مربوط به صفت امتیار جمعیت (0/39) و کمترین وراثت پذیری مربوط به صفت امتیار رفتار (0) بود. وراثت پذیری تولید عسل نیز کم (0/03) برآورد شد با توجه به مقادیر کم وراثت پذیری برای صفات مختلف در این تحقیق می توان نتیجه گرفت که تغییر در صفات ذکر شده در نتیجه انتخاب نیازمند صرف وقت و زمان طولانی بوده و علاوه بر بهبود ژنتیکی از طریق بهبود شرایط محیطی نیز می توان در این صفات تغییر ایجاد کرد.

کلیدواژه ها:

تولید عسل ، مولفه های واریانس ، وراثت پذیری ، زنبور عسل