مقایسه سطح کنترلی عامل سفیدک پودری شمشاد توسط چند قارچکش شیمیایی، میکروارگانیزمهای بیولوژیک، روغن معدنی و ترکیب بیولوژیک

سفیدک پودری شمشاد عمومی ترین بیماری شمشاد و حتی مشکل ترین بیماری از نظر کنترل است. این بیماری توسط قارچ Microspharea euonymi-japonici ایجاد می شود و می تواند باعث توقف رشد و کاهش رشد برگها و ساقه گردد. توصیه های کنترلی این بیماری عمدتا شیمیایی است ولی در جهت حفظ مسائل زیست محیطی ترکیبات مهمی برای جانشینی مطرح هستند. این مطالعه تاثیر دو قارچکش شیمیایی (توپاس EW ا 20% با غلظت 0/2 در هزار و تری دمورف EC ا 75% با غلظت 0/5 در هزار)، دو ترکیب میکروارگانیزم بیوکنترلی( قارچ Trichoderma harzianum با غلظت 4 گرم اینوکولوم در لیتر، و Bacillus subtilis Sh-61 با غلظت 9^10 cfu) ، یک روغن معدنی(روغن چریش Azadirakhta indica با غلظت 8 در هزار) و یک ترکیب قارچکش با پایه بیولوژیک( استروبی WG ا 50% باغلظت 0/2 در هزار) را برسی نموده است. همه تیمارها لصورت محلولپاشی روی درخنچه ها انجام شد و در فاصله دو هفته ای تکرار گردید. تیمار شاهد فقط با آب خالص محلولپاشی گردید. درصد بیماری در هر بوته روی برگ و ساقه ها، نشان داد که کاربرد قارچکش های شیمیایی شدت بیماری را تا 68/2% تا 81/6% کاهش داد. درصد کنترل بیماری توسط استروبی 79/1% بود. تاثیر جدایه های تریکودرما و باسیلوس در کنترل بیماری به ترتیب 53/8% و 12/6% بود. نتایج نشان داد به منظور کنترل سفیدک پودری شمشاد با حداقل خطرات زیست محیطی باید قارچکشهایی با میزان مصرف پایین را در تلفیق با میکروارگانیزمهای بیوکنترلی به کار برد.

کلیدواژه ها:

سفیدک پودری ، شمشاد ، روغن معدنی ، ترکیبات بیولوژیک