بررسی تأثیر عصاره گل داودی بر جوانه زنی بذور علفهای هرز Hordeum، Amaranthus sp leporinum و Portulaca oleracea

یکی از روشهای مدیریت علفهای هرز در سالهای اخیر بکارگیری آللوپاتی میباشد. به منظور تعیین اثرات آللوپاتی عصاره آبی گل داودی (Dendrantema grandiflorum) بر جوانه زنی و رشد علفهای هرز جو موشی، تاج خروس و خرفه که علفهای هرز غالب این گل میباشند، طرحی تحقیقی در سال 1392 در پژوهشکده ملی گل و گیاهان زینتی به اجرا گذاشته شد. این آزمایش بصورت فاکتوریلدر قالب طرح پایه کاملاً تصادفیبا سه تکرار اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح مختلف عصاره قسمتهای ریشه و قسمتهای هوایی شامل ساقه و برگ به ترتیب دارای غلظتهای صفر، 10، 30، 50، 70، 100 درصد بود. به منظور بررسیخصوصیاتجوانه زنی، در پایان مدت جوانه زنی، درصد بذور جوانه زده، طول ریشه چه، طول ساقهچه و وزن کلگیاهچه برای هر علف هرز بصورت مجزا محاسبه گردید. نتایجآزمایش نشان داد، عصاره آبی اندامهای گل داودی بر روی خصوصیات ذکر شده دارای اثرات متفاوتیمیباشد. افزایش غلظت باعث کاهشدرصد بذور جوانه زده، طول ریشه چه، طول ساقه چه و وزن کل گیاهچه در علفهایهرزگردید. نتایج بدست آمده نشانداد اثر بازدارندگی در غلظتهای 10 درصد ریشه و اندامهای هوایی دارای تفاوت معنی داری با تیمار شاهد نداشته است. ولی در غلظتهای 50 و 70 و 100 درصد ریشه و اندانهای هوایی دارای تفاوت معنی داری با تیمار شاهد داشته است و باعث جلوگیری از جوانه زدن بذور علفهای هرزگردیده است و همچنین غلظتهای بدست آمده از عصاره ریشه اثر بازدارندگی بیشتری نسبت به ساقه از خود نشاندادهاند، ولی دارای تفاوت معنی داری با یکدیگر نمیباشند. در این بین علف هرز تاج خروس حساسیت بیشتری نسبت به سایر علفهای هرز از خود نشان داد. با توجه به نتایج میتوان از بقایایی گل داودی که در پایان فصل گلدهی بدست میآید تحت عنوان مالچ درجلوگیری از جوانه زنی این بذور درگلهایزینتی که بصورت گلهای نشائی کشت میگردند استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

آللوپاتی ، گل داودی ، عصاره ، علفهای هرز