رابطه پیشرفت تحصیلی با خلاقیت و سبک های یادگیری در دانشجویان رشته علوم پزشکی

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه پیشرفت تحصیلی با خلاقیت و سبک های یادگیری در دانشجویان رشته علوم پزشکی می باشد. این مطالعه توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری شامل تمامی دانشجویان رشته علوم پزشکی دانشگاه زاهدان در سال 1332 بود. در این بررسی 202 دانشجو به عنوان نمونه پژوهش به شیوه نمونه گیری تصادفی از بین دانشجویان رشته علوم پزشکی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان انتخاب شدند و ابزارهای پژوهش روی آنها اجرا گردید. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه های سبک یادگیری کلب و خلاقیت عابدی و برای سنجش پیشرفت تحصیلی از معدلدانشجویان استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی، همبستگی پیرسون، آزمون معناداری t، تحلیل واریانس دو طرفه و تحلیل رگرسیون صورت گرفت. طبق یافتههای پژوهش تفاوت معناداری بین خلاقیت و سبک یادگیری در دانشجویان به تفکیک جنسیت وجود نداشت t=./712P≤./47 اما رابطه معناداری بین خلاقیت و سبک یادگیری و ابعاد آنها مشاهده گردید P≤0.000. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد سبکیادگیری دانشجویان میتواند بیش از خلاقیت بر پیشرفت تحصیلی آنان تأثیرگذار باشد. با توجه به اینکه شناخت سبکهای یادگیری دانشجویان میتواند به عنوان عاملی در ارتقای بهرهوری فعالیتهای یاددهی-یادگیری و پیشرفتتحصیلی آنان مؤثر واقع گردد، با بررسی تأثیر این سبکها در پیشرفت تحصیلی و برنامهریزیها بالاخص در دانشگاه ها میتوان موجبات پیشرفت بهتر دانشجویان را فراهم نمود.