اثر بخشی رفتار درمانی دیالکتیک گروهی بر تغییر باور های غیر منطقی و خود کار

هدف این پژوهش بررسی اثر بخشی رفتار درمانی دیالکتیک گروهی بر تغییر باور های غیر منطقی و خود کار آمدی پرهیز از مصرف مواد در معتادان تحت درمان با متادون شهر ازنا کلینیک ترک اعتیاد بهاران بود. این مطالعه از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بوده برای این کار 40 نفر از افراد را انتخاب کرده و در دو گروه 20 نفری قرار داده ودر 10 جلسه 90دقیقه ای آنان را آموزش داده ودر این طرح از دو پرسشنامه خود کار آمدی برامسون و باور های غیر منطقی جونز استفاده شد.انتخاب افراد در دو گروه کنترل و گواه به صورت تصادفی ساده بود.قبل از شروع آموزش به هر دو گروه یک پیش آزمون به عمل آمد و بعد از آموزش هم مجددآ از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. برای آزمون فرضیه ها از تحلیل کوواریانس استفاده شد.یافته ها نشان داد تفاوت معنی داری بین گروه کنترل و گروه گواه بوده است. پس میتوان نتیجه گرفت که رفتار درمانی دیالکتیک گروهی بر خود کارآمدی و کاهش باور های غیر منطقی موثر بوده است.

کلیدواژه ها:

رفتار درمانی دیالکتیک گروهی ، باورهای غیر منطقی ، خود کار آمدی