طراحی و بهینه سازی کدینگ شبکه در سیستم های دایورسیتی مشارکتی

در سالهای اخیر دایورسیتی مشارکتی کد شده (CD ) به عنوان یک تکنیک بسیار موثر جهت کاهش خطا در سیستم های بیسیم مطرح بوده است اما از آنجایی که واحدهای مشارکتی معمولاً بخاطر ساده سازی پردازش، از کانال های متعامد برای انتقال اطلاعات استفاده می کنند، این امر موجب کاهش نرخ گذردهی می گردد هرچه تعداد رله ها یا واحدهای مشارکتی بیشتر باشد این مشکل حادتر شده و اهمیت بیشتری پیدا می کند زیرا منابع سیستم که پهنای باند در حوزه فرکانسی و یا شیارهای زمانی درحوزه زمان می باشند، بین رله ها تقسیم شده و سهم هریک از آنها کاهش خواهد یافت. بنابراین منابع قابل استفاده (فرکانس یا زمان) توسط رله ها به طور موثر به اشتراک گذاشته نخواهد شد.برای رفع این معضل، اخیرا ترکیب CD و کدینگ شبکه GF که به اختصار(NCCD) نامیده می شود، در شبکه های بیسیم مطرح و توجه بسیاری را به خود جلب کرده است. بطوری که در این سیستم، رله بسته های دریافتی از تمامی منابع را آشکار و کد GF را قبل از ارسال به مقصد بر روی آن اعمال می کند. به نظر می رسدکدینگ شبکه تحت میدان گالوا رهیافت موثری برای افزایش نرخ گذردهی سیستم های CDچند رله ای می باشد.کدینگ شبکه می تواند برای غلبه بر کاهش نرخ گذر دهی که به دلیل استفاده همزمان رله ها از منابع کانال ایجاد می شود، بکارگرفته شود. به همین منظور در این مقاله به طراحی و چگونگی عملکرد یک شمای جدید و موثرNCCD که شامل تعدادی منابع (S)–یک رله (R) و یک مقصد (D) است، پرداخته خواهد شد با فرض مستقل بودن کانالها از یکدیگر و فیدینگ رایلی برای آنها ،بهینه سازی عملکرد کل سیستم پیشنهادی انجام شده است ،تابع هدف ،بهینه سازی نرخ خطای انتقال در نظر گرفته شده و از شمای مدولاسیون BPSK استفاده شده است. همچنین بهترین موقعیت قرار گیری رله از جهت حداقل شدن احتمال خطا و توزیع توان بهینه رله ها با رویکرد بهینه سازی ، محاسبه شده است .

کلیدواژه ها:

کدینگ شبکه ، دایورسیتی مشارکتی ، ماکزیمم نرخ ترکیب مشارکتیCMRC ، بهینه سازی عملکرد سیستم ، دیکد و ارسال