بررسی امکان استقرار بنه(Pistacia atlantica) به منظور احیاء پوشش گیاهی حوزه های آبخیز در مناطق خشک و نیمه خشک(مطالعه موردی در منطقه آهوان شهرستان سمنان)

بنه(Pistacia atlantica) در پایداری اکوسیستم مناطق خشک و نیمه خشک نقش مهمی دارد. جهت تعیین مناسبترین روش استقرار آن در حوزه های آبخیز مناطق بیابانی، طرح تحقیقاتی با کاشت نهال گلدانی دو ساله و در قالب سه تیمار انجام گرفت. تیمارها عبارت بودند از: 1 یک نوبت آبیاری با احداث سطح آبگیر هلالی شکل و با پوشش کاه.2 سه نوبت آبیاری براساس نظر کارشناسی و با توجه به فصل خشک و پراکنش بارش، همراه با احداث سطح آبگیر هلالی شکل و پوشش کاه. 3 پنج نوبت آبیاری، یک نوبت بلافاصله بعد از کاشت نهال و چهار نوبت براساس نظر کارشناسی ، همراه با احداث سطح آبگیر هلالی شکل و پوشش کاه. هر تیمار در چهار تکرار و بصورت تصادفی پیاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SAS، برای مقایسه بین گزینه های مختلف از آزمون F و برای مقایسه میانگین ها از آزمون های دانکن و LSD استفاده شد. میزان رشد ارتفاعی، میزان رشد تاج پوشش، شادابی و درصد استقرار نهال مورد اندازه گیری قرار گرفت. با توجه به اهمیت استفاده از رطوبت حاصل از بارش در مناطق خشک و نیمه خشک، علاوه بر استفاده از مالچ طبیعی و در دسترس(کاه و کلش) سعی شد با احداث هلالی در جهت شیب، رواناب حاصله از بارش به کنار نهال های کاشته شده هدایت شود. بر اساس نتایج طرح، استقرار نهال بنه همراه با تامین رطوبت مورد نیاز در سال اول امکان پذیر است

کلیدواژه ها:

جنگلکاری ، اکوسیستم مناطق خشک ، رواناب