ارزیابی اقلیم گردشگری شهر یزد با استفاده از شاخص های زیست اقلیمی

آب و هوا در صنعت گردشگری نقش بسیار مهمی ایفا می کند . در همین راستا در مقاله حاضر سعی شده است آب و هوای شهر یزد به منظور گردشگری با استفاده از شاخص های زیست اقلیمی فشار عصبی، دمای موثر و روش بیکر مورد ارزیابی قرار گیرد. به منظور برآورد شاخص های مورد نظر میانگین داده های درجه حرارت هوا، رطوبت و باد طی یک دوره آماری (2010-1952) برای ایستگاه سینوپتیک یزد انتخاب گردید. یافته های تحقیق نشان داد که شرایط آسایش بر مبنای شاخص فشار عصبی و دمای موثر ماههای اردیبهشت و شهریور است، در حالی که روش بیکر شرایط مطبوع و ملایم را در ماههای فروردین، اردیبهشت، مهر و آبان نشان می دهد. تقریبا ماههای آبان، آذر، دی و بهمن شرایط خیلی خنک و سرد و ماههای خرداد و مرداد، هوا گرم و قابل تحمل است. ماه تیر هوا داغ و نامطبوع می شود و شرایط عدم آسایش غالب است. مقایسه این شاخص ها تفاوت چشمگیری را از لحاظ تعیین وضعیت آسایش اقلیمی را نشان نمی دهد، ولی می توان گفت شاخص دمای موثر بیشتر به واقعیت نزدیک تر است وشرایط آسایشی شهر یزد را بهتر منعکس می کند. در مجموع می توان نتیجه گرفت که بهترین زمان برای مقصد گردشگری در شهر یزد ماههای اردیبهشت و شهریور است و نامناسب ترین زمان از این لحاظ تیر ماه می باشد

کلیدواژه ها:

شاخص فشارعصبی ، روش بیکر ، دمای موثر ، شهریزد ، اقلیم گردشگری