استفاده از هوموزیگوسیتی ماپینگ برای شناسایی ژنهای بیماریزا در ناهنجاریهای هتروژن

شناسایی ژنهای عامل بیماری خصوصا درمواردی که ناهنجاری هتروژن باشد، چندان ساده نیست. هوموزیگوسیتی ماپینگ رویکردی قدرتمند برای شناسایی ژنهای عامل بیماریهای نادر مغلوب میباشد. این روش همچنین برای شناسایی ژن عاملبیماری در بیماریهای مغلوبی استفاده میشود که برای آن بیماری تعداد زیادی ژن شناخته شده باشد. در اینجا ما کاربرد این روش را برای شناسایی ژنهای عامل بیماری در دو خانواده، هر خانواده با سه فرد بیمار، گزارش میکنیم. بیماران خانواده- 1 و 2 به ترتیب مبتلا به دیستروفی عضلانی و ناهنجاری اتاقک قدامی چشم بودند. در هر خانوادهDNAاز گلبولهای سفید افراد بیمار و سالم خانواده استخراج گردید. در خانواده- 1 برای سه بیمار و یک سالم و در خانواده- 2 برای سه بیمار و هفت سالمژنوتایپینگ تقریبا 300000 مارکرSNPبا استفاده از چیپهای ریزآرایه صورت پذیرفت. سپس نواحی هوموزیگوس مشترک دربیماران که در افراد سالم هوموزیگوس نبودند.بیماری در خانواده- 1 و 2 به ترتیب، به نواحی 11 و 14 مگابازی روی کروموزومهای 2 و 21 لینک گردید. ژنDYSFمرتبط بابیماری دیستروفی عضلانی لیمب-گیردل2Bوژنcbsمرتبط با بیماری هموسیستینوریا، به ترتیب در این نواحی ژنومی قرار داشتند. تعیین توالی این ژنها حاکی از وجود جهش هوموزیگوسp.Asp916Valfs*20درDYSFدر خانواده- 1 وp.Gly116AlaدرCBSدر خانواده- 2 بود. نتایج در خانواده- 1 برای مشاوره ژنتیک استفاده گردید. درحالیکه نتایج درخانواده- 2، در تشخیص بیماری و شروع راهکارهای درمانی مفید بود. در خانواده- 2 که در ابتدا تشخیص ناهنجاری اتاقک قدامی چشم داده شده بود، بررسی ژنتیکی نشان از ابتلا آنها به هموسیستینوریا داشت

کلیدواژه ها:

هوموزیگوسیتی ماپینگ ، دیستروفی عضلانی ، ASD ، DYSF ، CBS