روشλ Red Recombineeringبه عنوان تکنیکی پیشرفته در مهندسی ژنتیک در اشرشیا کلی

مهندسی ژنتیک برای سالیان طولانی به عنوان ابزاری جهت حذف و جهش زایی در ژنوم با هدف تولید سویه های زنده تخفیف حدت یافته به منظور پیشگیری ازایجاد سویه های مقاوم به انتی بیوتیک مطرح بوده است. در این فرآیند مهندسی از ژن های نوترکبی رمزگذاری شده توسط فاژ استفاده می شود و به آن تکنیک recombineeringاطلاق می گردد. در این سیستم از پروتئینbeta یک پروتئین متصل شونده به ssDNAکه اتصال به دورشته dnaمکمل را القا می کند EXOیک انزیم اگزونوکلئاز باعملکرد 5به 3 وGAMیک سرکوب کننده نوکلئاز RecBCDسویه E.coliاز باکترفاژ لامبدا استفاده می گردد . روش recombineeringاین امکان را به ما می دهد که کاست هایDNA را به طور دقیق بدون تاثیر از جهت محدودیت هایی که در روش های برش با آنزیم های محدودگر مواجه هستیم طراحی گردد. این روش در مقایسه با روش های اصیل شامل جهش زایی با مواد موتاژن، کشت سریالی و سیستم وکتور های انتحاری دارای مزیت هایی مانند کاهش نواحی هومولوگ، افزایش بازده نوترکیبی و کاهش زمان جهت ساخت پلاسمید های نوترکیب انتحاری را می توان اشاره داشت . اگرچهتکنیکrecombineeringروش بسیار سودمندی است اما محدودیت هایی شامل طول کوتاه قطعات هومولوگ انتخاب شده به منظور نوترکیبی و سختی دست ورزی در نواحی که دارای توالی تکرار شونده می باشند هنوز وجود دارد. در دوران پس از ژنومیکس، توالی ژنومی بسیاری از ارگانیسم ها آشکار شده است. بنابراین مورد آخر محدویتی برای ارگانیسمهایی که بیشتر کاربرد دارند تلقی نمی گردد. با توجه بازدهی بالا و طول کوتاه قطعات انتخاب شده recombineeringروشی قدرتمند جهت جهش زایی با مقیاس بالا است. به طور کلی recombineeringروشی ساده، دقیق، کارا، سریع و ارزان می باشد.

کلیدواژه ها:

مهندسی ژنتیک ، نوترکیبی هومولوگ λ Red Recombineering ، مهندسی سویه