بررسی و مقایسه حضور ژنIS و AmpC برروی سویه های اسینتوباکتر مقاوم

مقدمه:اسینتوباکتر باکتری غیر تخمیری,هوازی وگرم منفی با ویرولانس بسیار پایین وخصوصیات فرصت طلب است.این باکتری به صورت گسترده در محیط های بیمارستانی دیده می شوند و در طی دهه گذشته از مهم ترین عوامل عفونت های بیمارستانی بوده اند.هدف ازمطالعه حاضرتعیین حضور ژنIS وAmpCدر بین سویه های این باکتری وارتباط بین حضور این دو ژن در بین نمونه های مقاوم دراسینتوباکتر می باشد.روش: در این بررسی 70 نمونه اسینتوباکتر از تراشه های زخم، خون، ادرار و بخش مراقبتهای ویژه جمعآوری گردید. در آزمایشگاه پس از شناسایی اسینتوباکتر با استفاده از روشهای کشت باکتری و بیوشیمیایی، تعیین حساسیت این باکتری به 12 آنتیبیوتیک با استفاده از روش دیسک دیفیوژن و براساس معیارCLSIانجام شد. سپس با استفاده از پرایمرهایIS و AmpCجهت بررسی حضور این ژن هادر نمونه های مقاوم به آنتیبیوتیک از روشPCRاستفاده گردید. در نهایت ارتباط بین وجود ژنهایIS و AmpCمقاومت دارویی مورد مطالعه قرار گرفت.نتایج: در تست آنتیبیوگرام, 70 نمونه جدا شده اسینتوباکتر مقاومت بسیار بالایی نسبت به آمپیسیلین سولباکتام، سفپیم، سفتازیدیم، سفاتکسیم و آمیکاسین نشان داد. همچنین مقاومت کمتری نسبت به توبرامایسین، سولباکتام و ایمی پنم مشاهده شد. آمپی سیلین سولباکتام و مروپنم موثرترین انتی بیوتیک در این بررسی بودند. در همه ی نمونه های مقاوم ژنIS و AmpCشناسایی شد. نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد که عناصر الحاقیISها تاثیر به سزایی در افزایش بیان ژن AmpCکه نقش مهمی در اکتساب مقاومت به چند دارودر اسینتوباکتر می باشد، دارند.

کلیدواژه ها:

اسینتوباکتر ، ژنAmpC ، ژنIS ، مقاومت همزمان به چند دارو