پرتوتابی اشعه گاما و تعیین دز بهینه آن در گل مریم

گل مریم دارای 12 گونه مختلف است که گونهtuberosaدر اغلب نقاط دنیا کشت و کار میشود. از این گونه به دلیل پرپر بودن نمیتوان در برنامههای دورگیری استفاده کرد، و لذا برای اصلاح و القاء تنوع در آن باید از روشهای نوین اصلاح از جمله جهش، پلیپلوئیدی،کشت بافت، انتقال ژن و غیره استفاده کرد. در این میان موتاسیون میتواند بسیار مؤثر و ارزشمند باشد. یکی از مهمترین مراحل پرتوتابیتعیین دز مناسب پرتو به منظور کاهش تلافات و افزایش جهشهای مطلوب است. این تحقیق به منظور برآورد بهترین دز پرتوتابی اشعه گاما با منبع کبالت 60 ، با توجه به صفات درصد زندهمانی و سرعت جوانهزنی در گل مریم انجام شد. اشعهی گاما با دزهای صفر10,50,100,200 و 400 گری بر روی پیازهای بالغ پرتوتابی و صفات درصد زندهمانی و سرعت جوانهزنی اندازهگیری شد. در دز 10 گری همهپیازها با اندکی تأخیر و در دزهای 50 و 100 گری تعدادی از پیازها جوانه زده و رشد کردند اما در دزهای 200 و 400 گری هیچ گیاهی زنده نماند. با افزایش دز پرتوتابی سرعت جوانهزنی نیز به تاخیر افتاد. دز 10 گری، با توجه به درصد زندهمانی و سرعت جوانهزنی بالا و دیگر صفات مورفولوژیک، بهعنوان بهترین دز پرتوتابی شناخته شد. این آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی و در گلخانه تحقیقاتی پردیس ابوریحان دانشگاه تهران انجام شد

کلیدواژه ها:

کبالت 60 ، انرژی هستهای ، درصد جوانهزنی ، سرعت جوانهزنی