بررسی تنوع سوماکلونال برخی ارقام پایه سیب ایران با استفاده از نشانگرهای مولکولی

سیبMalus domestica L. از جنسMalus Millerاست. علیرغم ارزشهای غذایی، اقتصادی و دارویی سیب، تاکنون مطالعات ژنتیکی محدودی بر روی این گیاه انجام گرفتهاست. شناسایی تنوع ژنتیکی موجود در ارقام مختلف سیب به منظور بهرهگیری از آنها درهیبریداسیون و اصلاح این گیاه بسیار مهم است. در این پژوهش از دو رقم پایه سیب مالینگMM26. و 106 M استفاده گردید. تنوع ژنتیکی بین این دو رقم با استفاده از نشانگر مولکولیISSRمورد بررسی قرار گرفت. 12 نشانگر از 14 نشانگرISSRمورد استفاده، موفق به ایجاد باندهای تکرارپذیر گردید که 69 باند ( 42039 %) از باند 155 تولید شده پلیمورف بودند. نشانگر ترکیبیUBC834/UBC810بیشترین میزان پلیمورفیسم ( 80 %) و نشانگر ترکیبیBC810/UBC811کمترین میزان پلیمورفیسم ( 16,66 %) را نشان دادند. در مقایسه پارامترهای ژنتیکی در واکشت سوم بین دو رقم، بالاترین ضریب تنوع ژنتیکیNeiتعداد الل مؤثر و شاخص شانون به رقم پایه 106MM.اختصاص دارد. بیشترین تعداد کل باندها، باندهای منحصر به فرد و میانگین تنوع ژنتیکی، مربوط به گیاهان باززایی شدهMM.106بودبه منظور مطالعه روابط ارقام، باندهایISSRپس از کدگذاری دو حالته و محاسبه پارامترهای ژنتیکی مختلف مثل ضرایب تشابهJaccard Neiدوری و نزدیکی ارقام با روش خوشهبندیUPGMAو رستهبندی به روشPCOAبرای دادههای نشانگر بررسیگردید که این نشانگر توانست ارقام مادری و گیاهان حاصل از باززایی را به خوبی از یکدیگر تفکیک نماید.

کلیدواژه ها:

تنوع ژنتیکی ، نشانگرISSR ، Malus domestica