بررسی شیوع کلاس 1و 2 ژن اینتگرون درباکتری اشریشیاکلی در افراد مبتلا به عفونت ادراری

سابقه و هدف: مقاومت نسبت به آنتی بیوتیکها در میکروارگانیسمها در حال گسترش است. صرف نظر از الگوی مصرف آنتیبیوتیکها،ژنهای مقاومت آنتیبیوتیکی میتوانند در بین جمعیتهای باکتریایی منتقل شوند، که یکی از مکانیسمهای جدید انتشار ژنها اینتگرون میباشد. هدف از این مطالعه، تعیین شیوع اینتگرون درE.coliجداشده از بیماران مبتلا به عفونتهای ادراری مراجعه کننده به بیمارستانهای آموزشی زابل در سال 1391 با استفاده ازPCRبود. مواد و روشها : تعداد 150 نمونه باکتری از بیماران مبتلا جداگردید. حساسیت این باکتریها نسبت به چندین آنتیبیوتیک رایج در درمان عفونت دستگاه ادراری سنجیده شد. مقاومت چندگانه دارویی و ارتباط آن با وجود ژن اینتگرون با استفاده ازPCRبررسی شد و با آزمون آماریspssمورد آنالیز قرار گرفت.یافتهها: از 150 نمونه بالینی جداشده، 100 نمونه مقاومت دارویی جندگانه داشتند. وجود ژن اینتگرون کلاس 1 در70/27درصدوکلاس 2در8/1درصدکل باکتریها به دستآمد. ارتباط اینتگرون کلاس 1 و مقاومت چندگانه دارویی با آنتیبیوتیکهای آزترونامp=0/033 سفتازیدیم p<0/001 سفتریاکسون p<0/001وسفوتاکسیمp<0/001 از نظر آماری معنیدار بود و اینتگرون 2 تنها با آنتیبیوتیک آزترونام ( 0,035 ) رابطه معناداری را نشان داد.6 آنتیبیوتیک این هشدار را میدهد که باید سیاست استفاده از آنتیبیوتیکها در درمان ،5 ، نتیجهگیری: مقاومت چندگانه دارویی با 4عفونتهای حاصل از این باکتری تغییر یابد. استفاده از آنتیبیوتیکهای مناسب باعث جلوگیری از انتقال ژنهای مقاومت به وسیله اینتگرونها خواهد گردید. آزترونام، سفتازیدیم و سفتریاکسون موثرترین داروها بر علیه این ایزولهها بودند

کلیدواژه ها:

اشریشیاکلی ، حساسیت آنتیبیوتیکی ، اینتگرون ، عفونت دستگاه ادراری